Η συζήτηση για την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία έχει ενδιαφέρον από την άποψη των συγκρίσεων, ειδικά με τον Ανδρέα Παπανδρέου, μιας και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θέλει να εμφανίζεται ως ο ηγέτης της προοδευτικής παράταξης.
Εχθές στην επέτειο όμως από την «πρώτη φορά αριστερά», που δεν τιμήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ με μεγάλες εκδηλώσεις και αφιερώματα, οι φωτογραφίες που κυκλοφορούσαν δεν εμφάνιζαν τον Αλέξη Τσίπρα μαζί με άλλους προοδευτικούς ηγέτες αλλά με τον Πανό Καμμένο. Ίσως αυτές τις φωτογραφίες, αυτές τις στιγμές από το πολύ πρόσφατο παρελθόν θέλουν να ξεχάσουν στον ΣΥΡΙΖΑ, υποβαθμίζοντας επικοινωνιακά μια τόσο σημαντική για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης περίοδο.
Ας μην ανοίξουμε πολύ το θέμα όμως με λεπτομέρειες, αριθμούς και ημερομηνίες και ας δούμε μια πρώτη σύγκριση για τα περί επιστροφής Τσίπρα αλά Παπανδρέου. O ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ έχοντας κυβερνήσει 8 χρόνια διατηρώντας πολύ υψηλά ποσοστά, με το σκάνδαλο Κοσκοτά στο προσκήνιο και μετά από Ειδικό Δικαστήριο, είδε την ΝΔ μπροστά από το ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 44,28% και το κόμμα του στο 39,13%.
Αυτό ήταν το μέγεθος της ήττας Παπανδρέου. Ας δούμε τώρα το μέγεθος της ήττας Τσίπρα και τις πιθανότητες επιστροφής. Μετά από 4.5 χρόνια στην εξουσία με την στήριξη Καμμένου, χάνει με δέκα μονάδες διαφορά στις ευρωεκλογές, στις δημοτικές και τις περιφερειακές εκλογές επίσης χάνει σε όλη την επικράτεια με ελάχιστες εξαιρέσεις και λίγο μετά χάνει με 8 plus μονάδες και στις εθνικές εκλογές.
Η εικόνα από τις δημοσκοπήσεις τον δείχνει παράλληλα στο σύνολο τους να βρίσκεται πίσω από την ΝΔ στην καλύτερη περίπτωση με 15 μονάδες ενώ ο ίδιος δεν είναι ο δεύτερος καλύτερος για πρωθυπουργός μετά τον Μητσοτάκη καθώς σε όλες τις τελευταίες μετρήσεις τον περνά ο «κανένας». Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν οι συγκρίσεις με πρώην πρωθυπουργούς, ιστορικά πολιτικά μεγέθη και τον Ανδρέα Παπανδρέου μοιάζουν με ανέκδοτα.
Στην δημοκρατία οι πολίτες αποφασίζουν και αν το θελήσουν μπορούν να φέρουν ξανά τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, με τα μέχρι τώρα δεδομένα πάντως καμία τέτοια προοπτική δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Σε τέτοια κατάσταση ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ούτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχαν έρθει ποτέ, η επιστροφή τους δεν φάνταζε απίθανο σενάριο.
Ίσως κάτι παραπάνω να γνωρίζει ο διευθυντής της Αυγής, Άγγελος Τσέκερης που απαντώντας στον Θανάση Καρτερό για τις τάσεις και τον εχθρό που βρίσκεται απέναντι, εννοώντας την ΝΔ, σχολίασε: «Ο εχθρός δεν είναι απέναντι. Είναι 15 μονάδες μπροστά. Και από τους δικούς μας, ένα 8% που ψήφισε τον Ιούλιο του 19 δείχνει απαθές στα προσκλητήρια συστράτευσης».
Ακόμα και ο διευθυντής της Αυγής είναι περισσότερο προσγειωμένος στις αναλύσεις του από κάποιους πολιτικούς επιστήμονες-αναλυτές. Αυτά για την ώρα, οι αριθμοί δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια για διαφορετικές ερμηνείες στην παρούσα φάση τουλάχιστον.
Σύντομα θα πούμε και για το συνέδριο με εκλογή αρχηγού από την βάση, τον αιφνιδιασμό στον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας ποντάρει για να τελειώσει τους εσωκομματικούς του αντιπάλους και να ξεκινήσει από την αρχή, χωρίς φρένα…
Τελικά συγκρίνεται ο Τσίπρας με τον Παπανδρέου;
