ΑρχικήΤο ημερολόγιο του ΠιέρρονταΚαραμανλής: Μια διαφορετική περίπτωση ανάληψης της πολιτικής ευθύνης

Καραμανλής: Μια διαφορετική περίπτωση ανάληψης της πολιτικής ευθύνης

«Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη», η φράση που ηχεί ακόμα στα αυτιά μας, αγαπημένη της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν βρισκόταν στην θέση της κυβέρνησης, ακόμα και στις πιο τραγικές στιγμές…

Τι σημαίνει ανάληψη πολιτικής ευθύνης όταν δεν κάνεις κάτι πολύ συγκεκριμένο άμεσα προκειμένου να διορθωθεί ένα λάθος;  Τι σημαίνει ανάληψη πολιτικής ευθύνης όταν δεν παραιτείσαι αφού δεν διορθώνεται; Ρητορικά ερωτήματα, κυρίως για τους πρώην υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και αρκετών της ΝΔ στο παρελθόν…

Κάποιος έκανε την θετική έκπληξη, παραδέχθηκε τα λάθη του, χειρισμούς που ταλαιπώρησαν τους πολίτες αλλά δεν έμεινε εκεί, έκανε συγκεκριμένα πράγματα προκειμένου να διορθωθούν το συντομότερο.

«Η κατάσταση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς είναι δύσκολη και δεν σκοπεύω να την ωραιοποιήσω. Εδώ και ένα χρόνο προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε συσσωρευμένες παθογένειες και την απόλυτη εγκατάλειψη 4,5 ετών.

Βέβαια τους πολίτες δεν τους ενδιαφέρει το χθες. Τους ενδιαφέρουν οι λύσεις. Ιδίως σήμερα, που η πανδημία έχει θέσει νέα δεδομένα και νέες απαιτήσεις.

Τους τελευταίους μήνες, λοιπόν, κάνουμε μια καθημερινή διαχείριση κρίσης. Την προηγούμενη εβδομάδα, όπως ξέρετε, λάβαμε κάποια έκτακτα μέτρα, ανακαλέσαμε άδειες του προσωπικού και ήδη τα δρομολόγια τις πρώτες μέρες του Αυγούστου έχουν πυκνώσει ξανά. Ιδίως στο μετρό.

Γνωρίζω ότι αυτό δεν είναι αρκετό για τους πολίτες. Άρα δεν είναι αρκετό και για εμάς».

Αυτά είπε ο Υπουργός Μεταφορών Κώστας Καραμανλής για τις εικόνες συνωστισμού στα ΜΜΜ, χωρίς να ωραιοποιήσει την κατάσταση, χωρίς να ρίξει την μπάλα στην εξέδρα, χωρίς να κρυφτεί από τα μέσα, χωρίς να βασιστεί στο γεγονός ότι εδώ και 11 χρόνια δεν έχουν γίνει προσλήψεις στο μετρό, εδώ και 13 χρόνια δεν έχουν γίνει προσλήψεις στα λεωφορεία και εδώ και 11 χρόνια δεν έχουν αγοραστεί καινούργια λεωφορεία.

Αυτό από μόνο του ειδικά τα τελευταία χρόνια μόνο αυτονόητο δεν είναι, πάντα φταίνε οι προηγούμενοι…

Από μόνα τους τα λόγια αυτά δεν θα έλεγαν τίποτα αν δεν συνοδεύονταν από πράξεις συγκεκριμένες, έτσι ανακοινώθηκαν:

Πρώτον. Άμεση προμήθεια 300 σύγχρονων λεωφορείων, ηλικίας μέχρι 10 ετών, με leasing. Ο διαγωνισμός θα είναι στον «αέρα» τον Σεπτέμβριο. Γεγονός που σημαίνει περισσότερα δρομολόγια, περισσότερες θέσεις καθήμενων, λιγότερη ταλαιπωρία, λιγότερη διασπορά του ιού.

Δεύτερον. 655 προσλήψεις σε ΣΤΑΣΥ και ΟΣΥ, σε ειδικότητες αιχμής, με διαδικασίες fast track, αλλά με κριτήρια ΑΣΕΠ.

Τρίτον. Ενίσχυση της προσφοράς σε δρομολόγια με αναδιάταξη των δρομολογίων της ΟΣΥ και σύμπραξη με τα ΚΤΕΛ, μέσω ΣΔΙΤ. Έτσι θα ενισχυθεί άμεσα η ΟΣΥ με 203 οχήματα και 550 οδηγούς σε ημερήσια βάση.

Πολίτες ταλαιπωρήθηκαν, ρίσκαραν την υγεία τους εν μέσω πανδημίας και οι εικόνες από τα ΜΜΜ δεν άφησαν περιθώρια αμφισβήτησης. Έχουμε όμως επιτέλους ανάληψη ευθύνης που συνοδεύεται από πράξεις και μάλιστα άμεσα.

Αυτό καθιστά τον Υπουργό Μεταφορών Κώστα Καραμανλή μια ιδιαίτερη περίπτωση, θετική έκπληξη.

Λιβάνισμα δεν χρειάζεται καμία κυβέρνηση, κάνει κακό στην ίδια αλλά κυρίως στους πολίτες. Η ανάδειξη του θέματος οδήγησε σε μια προσπάθεια άμεσης επίλυσης. Μάθημα για τους δημοσιογράφους, μάθημα και για την κυβέρνηση που πρέπει να συνεχίσει να κρατά ανοιχτά τα «παράθυρα» με την κοινωνία και να αξιοποιεί την κριτική.