Στις τελευταίες μετρήσεις που γίνονται για την αποδοχή του εμβολίου για τον κορωνοϊό από τους πολίτες, με βάση τις ιδεολογικές τους προτιμήσεις προκύπτει ότι όσο πιο κοντά βρίσκονται στο κέντρο, κεντροδεξιά και κεντροαριστερά του πολιτικού φάσματος τόσο πιο πολλές είναι οι θετικές απαντήσεις για τον εμβολιασμό. Αντίθετα όσο πιο δεξιά ή πιο αριστερά μετατοπίζονται τα δείγματα πάνω στον πολιτικό χάρτη πληθαίνουν οι αρνητικές απαντήσεις.
Η περίφημη δεξαμενή του κέντρου που όλοι διεκδικούν και όταν την κερδίσουν συνήθως κερδίζουν και τις εκλογές, αποτελείται όπως φαίνεται από πολίτες που μπορεί να διαφωνούν σε επιμέρους πολιτικά ζητήματα, ιδεολογικά, οικονομικά ή εθνικά όμως συμφωνούν σε αυτά που κάποιοι τα βάζουν στην κατηγορία της κοινής λογικής.
Πρώτα και κύρια αποδέχονται τις εισηγήσεις των ειδικών για την πανδημία και δεν τους αμφισβητούν. Είναι εκείνοι που βρίσκονται πάντα και για όλα τα θέματα απέναντι στους ψεκασμένους και στις θεωρίες συνωμοσίας.
Αν παρατηρήσει κανείς τις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων τα τελευταία χρόνια θα δει ότι υπάρχουν συνωμοσιολόγοι και από τα δεξιά αλλά και από τα αριστερά. Αν επίσης δει την επίσημη στάση των κομμάτων κατά την διάρκεια της πανδημίας δεν θα μπορέσει να αγνοήσει την στάση των κομμάτων της αριστεράς στην πορεία του Πολυτεχνείου.
Την πιο ουσιαστική απάντηση για τις κινητοποιήσεις με «μέτρα» όπως τις αποκαλούσαν οι πολιτικοί αρχηγοί τους, την έδωσε ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συνδέσμου, Θανάσης Εξαδάκτυλος, λέγοντας «η πορεία με μέτρα είναι αντίστοιχα πιθανή με την στεγνή κολύμβηση».
Από την άλλη πλευρά στα δεξιά του πολιτικού φάσματος θα δει κανείς πολιτικούς να μετράνε τα λόγια τους για την διασπορά του ιού στις εκκλησίες και ακόμα πιο δεξιά να αμφισβητούν την δυναμική της πανδημίας και τα μέτρα για τον περιορισμό της.
Η θετική για το κοινωνικό σύνολο στάση των κεντρώων ψηφοφόρων δεν φαίνεται μόνο στις συνθήκες της πανδημίας, ανάλογη ήταν και στο δημοψήφισμα. Όσο πιο αριστερά πήγαινε κανείς, έβλεπε ότι ο λαϊκισμός έβρισκε απήχηση. Το ίδιο συνέβαινε και προς τα δεξιά. Το «Ναι» στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, ερχόταν από κεντροδεξιούς και κεντροαριστερούς.
Αυτός ο χώρος που έχει λοιδορηθεί, μάλιστα χωρίς να έχει ενιαία πολιτική έκφραση και κομματικό φορέα στα χρόνια της κρίσης αποδεικνύεται κάθε φορά καθοριστικός. Ειδικά τώρα αυτοί οι πολίτες αλλά και οι πολιτικοί καλούνται να δώσουν την μάχη απέναντι στον επόμενο μεγάλο κίνδυνο που δημιουργούν οι συνωμοσιολόγοι μέσω του λεγόμενου αντιεμβολιαστικού κινήματος.
Η κοινή λογική και το κέντρο στον πολιτικό χάρτη τελικά δεν αποτελούν έναν άχρωμο και άοσμο πολιτικό χώρο όπως τον περιγράφουν οι λαϊκιστές κάθε κοπής αλλά τον πυρήνα της προόδου σε όλα τα επίπεδα.
Αυτή την φορά αυτή η δεξαμενή καλείται να βάλει πλάτη στην επιστημονική κοινότητα, να τσακίσει τους ψεκασμένους κάθε πλευράς αλλά και τους δογματικούς, θα τα καταφέρει…
