Η μνήμη είναι κοντή για κάποιους και κάποιοι άλλοι δεν γνωρίζουν γιατί δεν ήταν εκεί…Έγιναν αριστεροί, όταν ήταν της μόδας, όταν η αριστερά είχε καρέκλες να διαθέσει για την ακρίβεια.
Η κύρια προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ είναι να εμφανιστεί ως η μεγάλη προοδευτική παράταξη που ενώνει τους «πεφωτισμένους», ευαίσθητους με την ατζέντα των δικαιωμάτων και των μεταρρυθμίσεων με κοινωνικό πρόσημο, απέναντι στους καθυστερημένους και τους ακροδεξιούς. Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Όσοι διαφωνούν με την συμφωνία των Πρεσπών. Όσοι δεν γουστάρουν τον Κρητίκαρο με το τσιγάρο, τις ζεμπεκιές του και τις ευθείες παρεμβάσεις του στους θεσμούς. Όσοι δεν μπορούν να διανοηθούν ότι η προοδευτική παράταξη αποτελείται από λαϊκιστές της δεξιάς και ανύπαρκτους της κεντροαριστεράς.
Λένε ότι από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Δεν έχει σημασία αν ο Πάνος Καμμένος είναι κάτι από αυτά, μια αλήθεια όμως στην πολιτική του πορεία την είπε σίγουρα. Αυτή δεν είναι άλλη από την δήλωση του για τους βουλευτές του που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Τους διπλής όψης, αυτούς που ανήκουν στην Κ.Ο. των ΑΝΕΛ αλλά έχουν υπογράψει όρκους αιώνιας πίστης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τους μόνους βουλευτές στην ιστορία του ελληνικού κοινοβουλίου που έχουν υποσχθεί να ψηφίζουν ουσιαστικά, όλα τα νομοσχέδια που φέρνει η κυβέρνηση, με κλειστά μάτια.
Ο Αλέξης Τσίπρας με 3 δεξιούς των ΑΝΕΛ, Παπαχριστόπουλο, Κόκκαλη, Κουντουρά, έναν «πυρίκαυστο» πάλι από τους ΑΝΕΛ, τον Ζουράρι και μια δεξιά από την ΝΔ την Παπακώστα πάει να πείσει ότι έχει σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Μπορεί ο έκτος πρόθυμος, ο Σπύρος Δανέλλης να έχει περάσει από όλα τα κόμματα και τις κινήσεις της κεντροαριστεράς αλλά δεν μπορεί να τον κλωνοποιήσει περισσότερο, παραμένει ένας.
Ποια είναι λοιπόν η αλήθεια του Πάνου Καμμένου; Αυτή ακριβώς η δήλωση του για αυτούς τους βουλευτές του που πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ, προσθέτοντας και τον Κουίκ που θα διαδεχθεί τον Παπαχριστόπουλο, αν ποτέ παραιτηθεί . ««Παπακώστα, Κουντουρά, Κουίκ και Κόκκαλης προέρχονται από τη σκληρή Δεξιά. Ο Κόκκαλης μάλιστα είναι επονομαζόμενος και total blue electric. Αυτοί είναι δεξιότεροι από μένα. Όλοι αυτοί αποτέλεσαν το αριστερό άνοιγμα υποτίθεται του ΣΥΡΙΖΑ. Μέσω ανταλλαγής της καρέκλας άλλαξαν τη συνείδησή τους», είπε.
Τώρα διαβάστε ένα μικρό απόσπασμα, από άρθρο του δημοσιογράφου Βίκτωρα Νέτα που έζησε την αριστερά και έχει φύγει από κοντά μας, στην Ελευθεροτυπία. Αναφέρεται στον κορυφαίο Έλληνα πολιτικό της αριστεράς, που άνοιξε δικούς του δρόμους πέρα από τα σκονισμένα βιβλία και τους σκοτεινούς κομματικούς διαδρόμους.
«Μιλούσε ο Γάλλος εκπρόσωπος, μετέφραζε αυτός· μιλούσε ο Βρετανός, πάλι αυτός· μιλούσε ο Ιταλός, πάλι μετέφραζε αυτός. Ηταν ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης. Στη συνέχεια πήρε τον λόγο, για να υποστηρίξει με επιχειρήματα ότι η άγνοια προκαλεί φόβο, ενώ η γνώση τον διαλύει και απελευθερώνει. Οταν τελείωνε την ομιλία του, ακούστηκε ψηλά από τα τελευταία έδρανα του αμφιθεάτρου ένα ζωηρό χειροκρότημα. Γυρίσαμε όλοι και είδαμε με έκπληξη τον πρύτανη Ιωάννη Κακριδή να χειροκροτεί όρθιος. Κατέβηκε, πλησίασε στο βήμα και ζήτησε τον λόγο για να πει με συγκίνηση: «Σας ζητώ συγγνώμη για την άρνησή μου να παρακολουθήσω τη Συνδιάσκεψή σας. Εκανα λάθος. Παρακολούθησα τον τελευταίο ομιλητή και διαπίστωσα ότι γίνεται συζήτηση υψηλού επιπέδου (…)».
Οι οργανωτές της Συνδιάσκεψης είχαν επισκεφθεί τον Κακριδή και του ζήτησαν να παραστεί. Τους αντιμετώπισε με επιφύλαξη, ρωτώντας μάλλον ειρωνικά: «Εσείς θα λύσετε τα προβλήματα της Παιδείας;».
Το φοιτητικό κίνημα με τον λόγο του Μιχ. Παπαγιαννάκη κέρδισε τον κορυφαίο δάσκαλο Ιωάννη Κακριδή.»
Φαντάζεστε τον Πολάκη, την Κουντουρά ή μήπως τον Παπαγγελόπουλο μπροστά σε έναν άνθρωπο όπως Κακριδής;
Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία ενός σπουδαίου δημοκράτη, ενός πραγματικά προοδευτικού ανθρώπου, του Μιχάλη Παπαγιαννάκη.
Τι σχέση έχει λοιπόν η η μπλε ελετρικ αριστερά με την αριστερά;
Σαφώς καμία. Όπως και να βαφτούν οι καρέκλες, δεν αποκτούν ιδεολογία.
Τι σχέση έχει η μπλε ελεκτρίκ αριστερά με την αριστερά;
