Η τελική απόφαση του Αλέξη Τσίπρα για το χρόνο διενέργειας των εθνικών εκλογών θα ληφθεί στο τέλος Μαρτίου, όταν πάρει στα χέρια του τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που θα αποτυπώνουν εάν και πόσο μετράνε τελικά τα θετικά μέτρα που έλαβε μετά την έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο (μη περικοπή χαμηλών συντάξεων, αύξηση κατώτατου μισθού, νέα ρύθμιση για την προστασία της πρώτης κατοικίας και – αν τελικά επιτευχθούν – οι 120 δόσεις για οφειλές στην Εφορία).
Τότε ο Τσίπρας θα δει τη διαφορά που τον χωρίζει από τη ΝΔ και θα κρίνει. Θα δει επίσης τι πιθανότητες υπάρχουν για την είσοδο στη Βουλή ενός τουλάχιστον από τα μικρά κόμματα, ώστε να γίνει πιο δύσκολος ο στόχος της αυτοδυναμίας του Μητσοτάκη και θα δει και σε ποιο βαθμό έχει αποδώσει η προσπάθειά του να λεηλατήσει το ΚΙΝΑΛ όχι μόνο σε επίπεδο μεσαίων στελεχών αλλά και στην εκλογική του βάση. Θα τα δει όλα αυτά και θα αποφασίσει. Πού βάζει όμως τον πήχη της απόφασής του;
Ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να περιμένει για τις εκλογές μέχρι το φθινόπωρο, παραμένοντας στην καρέκλα του που τόσο πολύ φαίνεται να αγαπάει, εάν τα γκάλοπ δείξουν κλείσιμο της ψαλίδας ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ από 5% και κάτω. Μια ήττα στις ευρωεκλογές με λιγότερες από πέντε εκτατοστιαίες μονάδες, παρά το γεγονός ότι δε δίνει ελπίδες ανατροπής, θα δώσει στον Τσίπρα τη δυνατότητα να λέει ότι τα γκάλοπ που έδειχναν διψήφια διαφορά έπεσαν έξω κι ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση που θα οδηγήσει μέχρι το φθινόπωρο σε ανατροπή.
Υπάρχουν όμως άλλα δυο σημεία που θα κρίνουν την απόφαση του Τσίπρα. Το πρώτο είναι το ποσοστό του ΚΙΝΑΛ στα γκάλοπ. Εάν καταγραφεί πτωτική τάση για το κόμμα της Φώφης Γεννηματά εν όψει ευρωεκλογών, ο Τσίπρας θα πάρει πιο εύκολα την απόφαση να μείνει στην καρέκλα του μέχρι το φθινόπωρο, θεωρώντας ότι μέχρι τότε να έχει ολοκληρώσει με σχετική ευκολία το σχέδιο της εκλογικής λεηλασίας του ΚΙΝΑΛ.
Το άλλο σημείο που θα κρίνει την απόφασή του είναι τα ποσοστά των μικρών κομμάτων. Με το Ποτάμι, τους ΑΝΕΛ και την Ένωση Κεντρώων σε πτώση και με μικρές πιθανότητες εκπροσώπησης στην Ευωβουλή, ο Τσίπρας ελπίζει στην Ελληνική Λύση του Βελόπουλου. Αν φανεί ότι έχει σοβαρές πιθανότητες να μπει στο Ευρωκοινοβούλιο, αυτό θα της δώσει δυναμική και στις εθνικές εκλογές, οπότε θα κάνει λίγο πιο δύσκολη την αυτοδυναμία Μητσοτάκη. Ένας πρόσθετος λόγος για να περιμένει ο Τσίπρας το φθινόπωρο, ευελπιστώντας σε μια διαχειρίσμη εκλογική του ήτττα.
Αν για τον Τσίπρα οι Ευρωεκλογές έχουν τρεις πήχεις (το όριο της διαφοράς στο 5%, την κατάρρευση του ΚΙΝΑΛ και την άνοδο του Βελόπουλου), για τον Μητσοτάκη ο πήχης είναι ένας: Το ποσοστό της ΝΔ και η διαφορά που θα τη χωρίζει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ίδιος ο πρόεδρος της ΝΔ έχει δώσει στις ευρωεκλογές δημοψηφισματικό χαρακτήρα, ακριβώς γιατί θέλει να στείλει το μήνυμα στους ψηφοφόρους να τις δουν σαν εθνικές εκλογές.
Πριν δούμε πού είναι ο πραγματικός πήχης για τη ΝΔ, ας θυμηθούμε τα αποτελέσματα των δυο τελευταίων ευρωεκλογών που προηγήθηκαν κατά λίγους μήνες των εθνικών εκλογών, όπως δηλαδή μπορεί να συμβεί και φέτος: Τον Ιούνιο του 2009, με κυβέρνηση Καραμανλή, το ΠΑΣΟΚ πήρε στις ευρωεκλογές 36,7% έναντι 32,3% της ΝΔ. Αυτή η διαφορά των 4,4 εκατοστιαίων μονάδων οδήγησε λίγους μήνες αργότερα σε συντριβή της ΝΔ. Τον Οκτώβρη του 2009 στις εθνικές εκλογές το ΠΑΣΟΚ πήρε 43,9% και η ΝΔ 33,4%. Δηλαδή διαφορά των 4,4 μονάδων μέσα σε τέσσερις μήνες εκτοξεύθηκε στις 11,5! Κάτι ανάλογο συνέβη και μετά τις επόμενες ευρωεκλογές. Τον Μάιο του 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις ευρωεκλογές με 26,2% έναντι 22,7% της ΝΔ και μερικούς μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 2015, στις εθνικές εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 36,3% και η ΝΔ 27,8%. Δηλαδή η διαφορά των 3,5 μονάδων εκτοξεύτηκε στις 8,5!
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Για τον Μητσοτάκη μια νίκη στις ευρωεκλογές με ποσοστό πάνω από 32% και με διαφορά πάνω από 5 μονάδες ισοδυναμεί με “συμβόλαιο αυτοδυναμίας” στις εθνικές εκλογές το φθινόπωρο. Πόσο μάλλον όταν η διαφορά – όπως διαφαίνεται από τα γκάλοπ – προσεγγίζει τις 10 εκατοστιαίες μονάδες.
Η Φώφη Γεννηματά, που δέχεται ασφυκτική πίση από τον Τσίπρα με μεταγραφές στελεχών που τους δίνοται ακόμη και υπουργικές καρέκλες έχει κι αυτή το δικό της πήχη στις ευρωεκλογές. Το βασικό που καλείται να περιφρουρήσει είναι η ενότητα του ΚΙΝΑΛ, που ο Τσίπρας θα την απειλήσει ακόμη ακόμη και με το σχέδιό του να εκλέγονται οι δυο πρώτοι στο ευρωψηφοδέλτιο από λίστα και οι υπόλοιποι με σταυρό, γεγονός που θα φέρει σε δύσκολη θέση τη Φώφη γιατί θα πρέπει να ορίσει η ίδια τους δυο που εκλέγονται (για να εκλέξει τρίτο πρέπει να πάρει διψήφιο ποσοστό). Σε ό,τι αφορά στο ποσοστό, ο πήχης είναι εκεί που τον έβαλε το 2014 η Ελιά, που πήρε 8,04%. Ό,τι πάνω από αυτό θα θεωρηθεί θετικό για το ΚΙΝΑΛ και θα δώσει αέρα στα πανιά της Φώφης Γεννηματά για τις εθνικές εκλογές.
