Ας ξεφύγουμε λίγο από τον Πολακισμό-Ραγκουσισμό που επικρατεί τις τελευταίες μέρες στην πολιτική επικαιρότητα με αφορμή την προανακριτική για την Novartis, ας ξεφύγουμε λίγο και από την διεθνή παράκρουση που φέρνει διαρκώς στο προσκήνιο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τράμπ. Κάπου εκεί, ευτυχώς για όλους μας, συνεχίζει να δίνει τα δικά του μηνύματα ο 44ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα.
Στην τρίτη σύνοδο κορυφής του Ιδρύματος Ομπάμα στο Σικάγο, χωρίς κραυγές, χωρίς υψωμένο δάχτυλο, μέσα σε δύο λεπτά μίλησε για την έκφραση μέσω των social media και την διαρκώς αυξανόμενη οξύτητα του λόγου που χρησιμοποιείται για να κατακρίνει τους πάντες και τα πάντα.
Ας δούμε αναλυτικά τι είπε: «Αυτή η ιδέα της καθαρότητας, του ασυμβίβαστου, του να είσαι συνέχεια πολιτικά ορθός και όλα αυτά είναι κάτι που πρέπει να το ξεπεράσετε γρήγορα. Ο κόσμος είναι άνω κάτω, υπάρχουν πολλές ασάφειες, οι καλοί άνθρωποι που κάνουν καλές, σωστές πράξεις έχουν ελαττώματα, ανθρώποι με τους οποίους ερχόμαστε σε αντιπαράθεση είναι άνθρωποι που αγαπούν τις οικογένειές τους και μπορεί να έχουμε πολλά κοινά. Ένας από τους κινδύνους που έχω εντοπίσει στους νέους και ο οποίος επιδεινώνεται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι η αίσθηση ότι τα πράγματα στον κόσμο μπορούν να αλλάξουν εάν είμαστε όσο πιο επικριτικοί είναι δυνατό με τους συνανθρώπους μας. Αρκετά με αυτήν την κατάσταση. Αυτό δεν είναι ακτιβισμός. Δεν είναι ακτιβισμός να βγαίνω στο twitter να κάνω ένα χάσταγκ για κάτι και να σχολιάζω το πώς οι άλλοι δεν τα κάνουν όλα καλά, ή για το πώς κάποιος χρησιμοποιούν τη λάθος λέξη για να πουν κάτι. Μετά αυτό μου δίνει το δικαίωμα να επαναπαυτώ ότι έχω κάνει το καθήκον μου, να πω ‘φίλε μου, θα είδες, φαντάζομαι, πόσο ευαισθητοποιημένος είμαι, πρώτος-πρώτος έκραξα’. Αυτό δεν είναι αλλαγή. Αυτό είναι λιθοβολισμός. Και με αυτόν τον τρόπο δεν θα φτάσετε πολύ μακριά. Αυτός είναι εύκολος δρόμος».
Αρκεί να τα συγκρίνει κανείς με τον οχετό μίσους που εκπέμπει κάθε μέρα ο Ντόναλντ Τράμπ, αρκεί να σκεφτεί κανείς τις απειλές προς όλες τις κατευθύνσεις από την πλευρά Ερντογάν. Μπορεί ακόμα αν θέλει κανείς να έρθει και στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό ανασύροντας με μεγάλη ευκολία μια από τις εκατοντάδες, γεμάτες μένος και άναρθρες διαδικτυακές κραυγές δηλώσεις του Παύλου Πολάκη, για να καταλάβει ότι ευτυχώς υπάρχει άλλος δρόμος στην πολιτική και στην έκφραση.
Σε έναν τρελό, τρελό πλανήτη που οι πολιτικές ηγεσίες αλλά και οι πιστοί ακόλουθοι τους διαχέουν τόνους μίσους, χρησιμοποιώντας ακραία ρητορική για να συζητηθούν για μερικά λεπτά, ευτυχώς υπάρχουν ακόμα κάποιοι που θυμίζουν την σημασία του θετικού λόγου χωρίς να αποδομούν τον ρόλο των social media και της άμεσης επικοινωνίας.
Ευτυχώς υπάρχει ακόμα ο Ομπάμα για να μας θυμίζει ότι αυτός ο πλανήτης δεν «έγραφε» πάντα σενάρια παράκρουσης με απρόβλεπτες συνέπειες…
