Στην συνεδρίαση της Επιτροπής Άμυνας και Ασφάλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που πραγματοποιήθηκε παρουσία του Γάλλου Επιτρόπου Thierry Breton, υπεύθυνου για την Εσωτερική Αγορά και την Αμυντική βιομηχανία, τοποθετήθηκε ο ευρωβουλευτής του Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης.
Όπως επεσήμανε είναι ανάγκη να αποκτήσουμε κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική λόγω της γεωπολιτικής αστάθειας στην περιφέρεια της Ένωσης καθώς το κόστος της στασιμότητας θα είναι τεράστιο για όλους: «Η γεωπολιτική αστάθεια στην περιφέρεια της Ένωσης κάνει εμφανή την ανάγκη να αποκτήσουμε κοινή Εξωτερική και Αμυντική πολιτική. Το κόστος της στασιμότητας σε αυτόν τον τομέα θα είναι τεράστιο, όχι μόνο για τις συνοριακές χώρες όπως φαίνεται σήμερα αλλά και για τους λαούς που νιώθουν μακριά από τους κινδύνους και τις προκλήσεις».
Χαρακτηριστική αναφορά έκανε και στην επιχείρηση Ειρήνη που αντί να επιβάλλεται το εμπάργκο όπλο που είχε αποφασιστεί απλώς παρακολουθείται: «Είχαμε το φιάσκο της επιχείρησης Ειρήνη όπου απλώς παρακολουθείται η μεταφορά όπλων από την Τουρκία στη Λιβύη χωρίς να επιβάλλεται το εμπάργκο όπλων που είχαμε αποφασίσει».
Έκανε ειδική μνεία για την περίπτωση της Ελλάδας και τις συνέπειες που έχει η στάση της Τουρκίας: «Ας πάμε όμως στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου για να διαφυλάξουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα από την Τουρκία, η οποία δεν σέβεται το διεθνές δίκαιο, αναγκαζόμαστε ως χώρα να έχουμε από τις υψηλότερες αμυντικές δαπάνες στην Ευρώπη ως ποσοστό του ΑΕΠ. Χρήματα που θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν για άλλους τομείς αναγκαίους για την ευημερία του ελληνικού λαού».
Και έθεσε τα ερωτήματα: «Πόσο κοντά είμαστε στην ανάπτυξη κοινών εξοπλιστικών προγραμμάτων δημιουργώντας οικονομίες κλίμακας που περιορίζουν το κόστος; Πώς θα διασφαλίσουμε τη δημιουργία μιας πραγματικής Ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας και όχι κάποιων μεγάλων χωρών που θα παράγουν και κάποιων άλλων μικρότερων όπως η Ελλάδα που απλώς θα αγοράζουν; Δεν θεωρείτε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η αδικία από το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των κρατών μελών στον τομέα αυτό που υπονομεύει μακροπρόθεσμα την αλληλεγγύη;».
