Τα μέτρα που ανακοίνωσαν πριν από λίγο οι τρεις Υπουργοί είναι αναμφίβολα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Είναι από τις λίγες φορές που η πολιτική ηγεσία δεν σέρνεται πίσω από τις εξελίξεις και από τις σπάνιες περιπτώσεις που δεν κοιτάζουμε να αντιγράψουμε «τσάτρα-πάτρα» αυτά που κάνουν οι πιο «προηγμένες» δυτικές χώρες. Το επόμενο βήμα όμως θα πρέπει να γίνει για τους αφανείς ήρωες που κρατούν τη χώρα σε λειτουργία.
Προσωπικά είμαι αισιόδοξος ότι αυτή θα είναι η επόμενη στόχευση. Διότι μπορεί να χειροκροτήσαμε την εμπροσθοφυλακή των επαγγελματιών υγείας το περασμένο Σάββατο. Μπορεί ο Πρωθυπουργός να δεσμεύθηκε προσωπικά ότι θα μεριμνήσει για εκείνους. Πρόκειται για ένα δείγμα των αντανακλαστικών της Κυβέρνησης και οφείλουμε να της αναγνωρίσουμε την άμεση αντίδραση προς τη σωστή κατεύθυνση.
Προς την ίδια κατεύθυνση ήταν και τα μέτρα για όσους πλήττονται αναγκαστικά καθώς η προστασία της κοινότητας επιβάλλει την παύση της λειτουργίας τους. Πίσω από τις επιχειρήσεις που κλείνουν βρίσκονται εργαζόμενοι με οικογένειες και ανάγκες.
Σε δεύτερο χρόνο όμως οφείλουμε να ενισχύσουμε τους επαγγελματίες εκείνους που κρατούν τη χώρα σε λειτουργία. Δεκάδες εργαζόμενοι συντηρούν τον βασικό κορμό του ανεφοδιασμού της χώρας και της συνέχισης των κρίσιμων λειτουργιών της. Πρόκειται για τους ανθρώπους και τις επιχειρήσεις που κρατούν την ανεφοδιαστική αλυσίδα σε λειτουργία και τις κρίσιμες υπηρεσίες ενεργές. Πρόκειται για τους εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ, τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ και τον ΔΕΔΗΕ που φροντίζουν να έχουμε ρεύμα, τους εργαζόμενους στα λιμάνια που φροντίζουν να παραλαμβάνουμε αγαθά, Εκείνους που φροντίζουν να έχουμε τηλεπικοινωνίες και internet, τους ντελιβεράδες που φροντίζουν για τα γεύματα των ανθρώπων που δεν μπορούν/δεν προλαβαίνουν να φροντίσουν οι ίδιοι.
Ακόμη και τους οδηγούς ταξί που βρίσκονται στο δρόμο και εξυπηρετούν στις μετακινήσεις τους ανθρώπους που δεν θα ήταν φρόνιμο να κινηθούν με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αυτοί οι άνθρωποι (και πολλοί άλλοι) κρατούν τη χώρα ζωντανή. Για τις επιχειρήσεις των κλάδων αυτών υπάρχει ένα επιπλέον κόστος. Διευρυμένα ωράρια με λιγότερο προσωπικό (λόγω των αδειών) που συνεπάγονται υπερωρίες. Περιορισμένοι ή καθόλου πελάτες που συνεπάγονται χαμηλότερο τζίρο, με τις υποχρεώσεις να «τρέχουν».
Υπάρχουν πολλές ακόμη επιχειρήσεις που δεν αναστέλλεται η λειτουργιά τους με νόμο αλλά ουσιαστικά δεν έχουν δραστηριότητα, λόγω έλλειψης πελατών. Οι Ελληνικές επιχειρήσεις στην πλειοψηφία τους έχουν χτυπηθεί από τη μακρόχρονη κρίση. Ιδίως οι μικρομεσαίες. Η επίπτωση του κορωνοϊού μπορεί να αποδειχθεί μοιραία. Αυτό αφορά και τους επιχειρηματίες αλλά και τους εργαζόμενους. Αν σταματήσει η λειτουργία τους, τα προβλήματα θα είναι μεγάλα για το κοινωνικό σύνολο.
Στις ΗΠΑ, ο Υπουργός Οικονομικών Steven Mnutchin δήλωσε ότι ένα κομμάτι του τερατώδους πακέτου που ζητά από το Κογκρέσο να διατεθεί για τον κορωνοϊό, θα πάει σε επιχειρήσεις που κινδυνεύουν να κλείσουν. Αεροπορικές, ξενοδοχεία και όσες άλλες χρειαστεί.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης ήδη ανακοίνωσε ότι θα δοθούν 3 δισ. ευρώ για κεφάλαιο κίνησης και άλλα 2,5 δισ. για επιχειρηματικά δάνεια. Είναι ένα πρώτο βήμα αλά δεν είναι αρκετό. Τις επόμενες ημέρες η Κυβέρνηση θα πρέπει να δει τις περιπτώσεις μία-μια και να βρει τρόπο να διασφαλίσει τη συνέχιση της λειτουργίας τους. Τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής με κάνουν να πιστεύω ότι θα το κάνει.
