Ο διευθυντής της “Καθημερινής” εξηγεί σε άρθρο του τη σημασία της πιθανής εκλογής του Τζο Μπάιντεν στην προεδρία των ΗΠΑ. Είναι σαφές ότι θεωρεί ότι αυτή η αλλαγή στον Λευκό Οίκο θα βοηθήσει την ελληνική υπόθεση αλλά μας καλεί να μην έχουμε υπερβολικές προσδοκίες όπως κάποτε συνέβη με την εκλογή Κάρτερ.
Το άρθρο του Αλέξη Παπαχελά:
H συζήτηση άρχισε ήδη για το τι θα σημάνει για τα ελληνικά συμφέροντα μια κυβέρνηση Μπάιντεν. Όλα δείχνουν ότι ο Τραμπ θα χάσει, αλλά κανείς δεν πρέπει να τον υποτιμά.
Ο Μπάιντεν και η ομάδα του στον Λευκό Οίκο θα είναι οπωσδήποτε μια επιστροφή στην κανονικότητα. Ο ίδιος γνωρίζει πάρα πολύ καλά τα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος εδώ και αρκετές δεκαετίες και είχε τοποθετηθεί υπέρ των ελληνικών θέσεων σε κρίσιμες στιγμές. Γνωρίζει όμως και πρόσωπα, πράγμα πολύ σημαντικό. Θα υπάρχουν, για πρώτη φορά έπειτα από καιρό, ισχυροί Ελληνοαμερικανοί που θα μπορούν να σηκώσουν το τηλέφωνο και να μιλήσουν στον ίδιο ή στην αντιπρόεδρό του.
Αυτή είναι μία σημαντική διαφορά από τον Τραμπ. Όταν εξελέγη, καλλιεργήθηκαν ψευδαισθήσεις πως η Ελλάδα θα είχε πρόσβαση μέσω του πρώτου του προσωπάρχη, ο οποίος ήταν ελληνοαμερικανικής καταγωγής, και διαφόρων άλλων διαττόντων αστέρων. Τελικά κανείς δεν μπόρεσε να έχει απευθείας πρόσβαση στο Οβάλ Γραφείο και ο ελληνικός λογαριασμός ανατέθηκε εντελώς τυπικά στον αντιπρόεδρο Πενς. Πράγμα παράδοξο αν αναλογιστεί κανείς ότι μεγάλη μερίδα ομογενών ψήφισαν τον Τραμπ.
Πέραν του ίδιου του Μπάιντεν, όμως, και η ομάδα που θα χειριστεί θέματα εθνικής ασφαλείας έχει εμπειρία από την περιοχή μας και γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα. Ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ Νίκ. Μπερνς ενδέχεται να αναλάβει κρίσιμο ρόλο στον Λευκό Οίκο ή στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Το ίδιο οι Τόνι Μπλίνκεν και Φιλ Γκόρντον, που έχουν χειριστεί τον φάκελο της περιοχής. Ακόμη και για τον νυν πρέσβη Τζέφρεϊ Πάιατ ακούγεται ότι ενδέχεται να αναλάβει κάποια σημαντική θέση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί για τον Ερντογάν μετά τις πολλές και βίαιες επιθέσεις στον Μπάιντεν. Ο Ερντογάν έχει βάλει όλα του τα χαρτιά στον Τραμπ, χωρίς ιδιαίτερη κομψότητα ή ευελιξία…
Θα πρέπει λοιπόν να περιμένουμε θαύματα; Προφανώς και όχι. Οι καμπάνες χτύπησαν σε μερικές εκκλησίες όταν εξελέγη ο Τζίμι Κάρτερ, καθώς κάποιοι θεώρησαν ότι θα στραφεί εναντίον της Αγκυρας. Από τότε μάθαμε ότι άλλο οι προεκλογικές δεσμεύσεις και άλλο η άσκηση εξωτερικής πολιτικής με βάση μηχανισμούς και συμφέροντα.
Εκεί όμως έγκειται και η μεγάλη διαφορά. Η Αμερική, εάν εκλεγεί ο Μπάιντεν, θα είναι μια προβλέψιμη χώρα. Ο Έλληνας πρωθυπουργός θα ξέρει, σε μια ώρα ανάγκης, ποιον θα πάρει τηλέφωνο και –περίπου– τι θα ακούσει. Διότι ο Τραμπ κατάφερε να εκπλήξει και τους δύο Ελληνες ηγέτες που τον γνώρισαν. Στον έναν είπε ότι «ήταν κακή ιδέα να μείνετε στο ευρώ, έπρεπε να είχατε βγει» και στον άλλον ότι «δεν είναι κακή ιδέα να υπάρξει ένα θερμό επεισόδιο». Και τις δύο, φορές οι Αμερικανοί αξιωματούχοι που κάθονταν γύρω από το τραπέζι κοιτούσαν αμήχανα το ταβάνι…
