Ο Τάκης Ζαχαράτος μεταμορφώνεται και σε Ν. Χαρδαλιά και σε Σ. Τσιόδρα για τις ανάγκες της παράστασής του.
Μιλώντας στην Reallife αναφέρθηκε στο τραγούδι που γράφτηκε για τον καθηγητή λοιμωξιολογίας: «Τους στίχους έγραψε ο μοναδικός Γιάννης Ξανθούλης και τη μουσική ο αγαπημένος μου Γιάννης Χριστοδουλόπουλος. Του το χρωστάμε αυτό το τραγούδι. Είναι ένα μικρό ευχαριστώ για όσα έκανε για εμάς αυτός ο εθνικός αναπνευστήρας μας. Ήταν φίλος και αδελφός, γιατρός και πατέρας και οι στίχοι είναι οι εξής: ‘Φοβόμαστε και ακούγαμε του εσπερινού τα λόγια, στις έξι που κουρδίζαμε της λύπης τα ρολόγια. Και εσύ σαν φίλος και αδελφός για πόλεμο μιλούσες, μες στην αλήθεια σου έσκυβες και μας παρηγορούσες. Και όποιο και αν ήτανε το σοκ που ο πλανήτης ζούσε, η ελπίδα μες στο απόγευμα στο αυτί μας τραγουδούσε. Μες στο τραγούδι υπομονή και στο ρεφρέν κουράγιο, κρατώντας το τηλεκοντρόλ πίστεψα ότι έχουμε άγιο. Χωρίς κεριά στο γκρίζο φως, που έβγαζε η οθόνη, ξέραμε ότι ήμασταν μαζί στον φόβο. Και όχι μόνοι. Για μας ήταν πρωτόγνωρο να μείνουμε όλοι μέσα, μας έπεισε πως άξιζε να αντέξουμε την πρέσα’. Και με χειροκροτήματα καμιά φορά τα βράδια, ξορκίζαμε τον θάνατο στης πόλης τα σκοτάδια. Και όταν πια χάραζε πρωί και ξεκινούσε η μέρα, προσμέναμε για να μας πεις σαν φίλος καλησπέρα».
