Γιατί και ο Τσίπρας βλέπει τις ευρωεκλογές ως μητέρα των μαχών

11 mins read

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να παρακολουθείς τον Αλέξη Τσίπρα σε προεκλογική περίοδο. Αν μη τι άλλο, δεν μπορεί κανείς να μην παραδεχθεί, ότι ο άνθρωπος είναι καλός campaigner.

Αυτό τον «θρέφει», του δίνει πολιτική ισχύ. Το έκανε καλά το 2012, το έκανε ακόμα καλύτερα το 2014 και το 2015 και το κάνει ακόμα αρκετά καλά.

Πέρα, όμως, από την ικανότητα και τη ζέση του πρωθυπουργού να κάνει προεκλογικό αγώνα, πρέπει να παρατηρήσει κανείς το εξής: ο πρωθυπουργός, όσο προσεγγίζουμε την κάλπη της 26ηςΜαϊου και ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να υστερεί έναντι της ΝΔ, το κάνει όλο και πιο προσωπικό. Αντιπαρατίθεται αυτός με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Εξηγεί τι σημαίνει η ψήφος στον Μητσοτάκη, τον παρουσιάζει ως «μπροστινό» επιχειρηματιών, ως νεοφιλελεύθερο, ως ακροδεξιό, ως σύμμαχο του «ανθέλληνα» Βέμπερ και ούτω καθ’ εξής. Πολώνει, σε μια προσπάθεια να επανασυσπειρώσει κοινά με «αντιδεξιά» χαρακτηριστικά και μιλά, σαν να είναι ο ίδιος στην αντιπολίτευση και η ΝΔ να είναι κυβέρνηση του τόπου.

Δεν υπάρχει αμφιβολία. Μπορεί να μην το λέει, αλλά και ο κ. Τσίπρας βλέπει τις επικείμενες ευρωεκλογές σαν «δημοψήφισμα». Πασχίζει, αποδομεί τον αντίπαλό του με πολύ σκληρούς χαρακτηρισμούς, τον παρουσιάζει περίπου ως «μπαμπούλα», μπας και κλείσει την ψαλίδα, είτε «κλαδεύοντας» το ποσοστό της ΝΔ, είτε ανεβάζοντας το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ. 

Και τα δίνει όλα τώρα, γιατί ξέρει πολύ καλά ότι, αν η διαφορά στην ευρωκάλπη είναι σημαντική, τότε…gameover. Κανείς ποτέ, μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα από τη μια κάλπη στην άλλη, δεν  θα έχει κάνει τέτοιο comeback, ενώ μια μεγάλη ήττα θα προξενεί εσωστρέφεια στον ΣΥΡΙΖΑ. Με άλλα λόγια, η «μητέρα των μαχών» είναι πολύ σύντομα για τον κ. Τσίπρα. Ή παίρνει μια παράταση ή τα χάνει όλα.

Ο εξ απορρήτων

Facebook Comments

Τελευταία Νέα