Μια προσεκτική ανάγνωση των δημοσκοπήσεων αποκαλύπτει κάτι ως προς το κριτήριο ψήφου των πολιτών: βασικό και αδιαφιλονίκητο θεωρείται η οικονομία. Οι υποθέσεις διαφθοράς έπονται και είναι κάτω και από το Σκοπιανό.
Ακόμα πιο σημαντικό όμως: οι υποθέσεις διαφθοράς, με τις οποίες ταυτίζεται ως επί το πλείστον το «παλαιό πολιτικό σύστημα» είναι σημαντικές για πολίτες που ήδη δηλώνουν ότι ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ. Με άλλα λόγια, η συντήρηση των υποθέσεων διαφθοράς στην επικαιρότητα βαρύνει μόνο για πολίτες που ήδη στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι υπόλοιποι και κυρίως οι «κεντροαριστεροί» δεν πορεύονται με αυτή τη λογική.
Στην ηγετική ομάδα της ΝΔ, δε, υπάρχει και μια ακόμα ενδιαφέρουσα προσέγγιση: ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κρατήσει ψηλά τα θέματα της διαπλοκής και της διαφθοράς, προκειμένου να αποστρέψει τη συζήτηση από την οικονομία και την επόμενη μέρα, όπου θεωρείται ότι η ΝΔ υπερτερεί ως προς το αφήγημα. Ίσως να είναι πτυχή της κυβερνητικής στρατηγικής, δεν θα πάει μακριά όμως: μέχρι το Πάσχα εκτιμάται ότι θα έχει αποφασιστεί τι θα γίνει και με τους υπόλοιπους πέντε πολιτικούς που είναι υπό έρευνα, με τουλάχιστον τέσσερις να θεωρείται πως θα απαλλαχθούν δια της αρχειοθετήσεως. Ακόμα και αν η Εισαγγελία Διαφθοράς, όμως, ζητήσει άρση της ασυλίας του Άδωνι Γεωργιάδη, όπως και στην περίπτωση του Ανδρέα Λοβέρδου, λείπει το αποφασιστικό στοιχείο: τα λεφτά.
Κάπως έτσι, λοιπόν, η υπόθεση που στο Μαξίμου προσδοκούσαν να αναδιατάξει τον πολιτικό χάρτη και να πλήξει τη ΝΔ (κυρίως) αποφασιστικά, κατέστη δώρον άδωρον. Λειτουργεί, βεβαίως, συσπειρωτικά για ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά την ίδια ώρα λειτουργεί και συσπειρωτικά και για τη ΝΔ και το ΚΙΝ.ΑΛ. Στον δε βόρειο τομέα της Β’ Αθηνών, όπου πολιτεύονται τόσο ο Ανδρέας Λοβέρδος όσο και ο Άδωνις Γεωργιάδης, θα σαρώσουν σε σταυρούς προτίμησης.
Με πιο απλά λόγια: ακόμα και από το προνομιακό του πεδίο, αυτό των υποθέσεων της διαφθοράς και διαπλοκής, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτυγχάνει να αντλήσει οφέλη.
Ο εξ απορρήτων
