Τα νοικοκυριά εξαντλούνται ολοένα και περισσότερο με την υπερφορολόγηση και πλέον η συντριπτική πλειοψηφία δείχνει την αποστροφή της ως προς αυτό.
Την εικόνα αυτή αποτυπώνει τόσο η έρευνα του Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης όσο η έρευνα του Ιδρύματος Οικονομικών & Βιομηχανικών Ερευνών, ιδίως μάλιστα συνδυαστικά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, η υγεία, η πρόσβαση στις δημόσιες παροχές και η εισοδηματική στήριξη στις μεγάλες ηλικίες φαίνεται πως αποτελούν τις βασικότερες πηγές ανησυχίας για τους Έλληνες, όπως και στις περισσότερες από τις χώρες που συμμετείχαν στη σχετική έρευνα, οι Έλληνες λένε «ναι» στη μεγαλύτερη φορολόγηση των πλουσίων, προκειμένου να στηριχθούν οι φτωχοί.
Η έρευνα του ΟΟΣΑ διενεργήθηκε σε 22.000 άτομα σε 21 χώρες και αφορούσε στις αντιλήψεις τους για τους κοινωνικούς και οικονομικούς κινδύνους.
Στην Ελλάδα σχεδόν το ήμισυ των κατοίκων λένε πως θα ήταν πρόθυμοι να πληρώσουν περισσότερους φόρους, προκειμένου να αποκτήσουν πρόσβαση σε βελτιωμένες δημόσιες υπηρεσίες υγείας και καλύτερες συντάξεις.
Στο ερώτημα εάν η κυβέρνηση θα πρέπει να φορολογήσει τους πλούσιους περισσότερο απ’ ό,τι τώρα προκειμένου να στηρίξει τους φτωχούς, τουλάχιστον το 75% των Ελλήνων απαντά «ναι».
Εξάλλου, τουλάχιστον το 80% των Ελλήνων θεωρεί πως η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει περισσότερα για να εξασφαλίσει την οικονομική και κοινωνική τους ευημερία. Συγκεκριμένα, ζητούν περισσότερες επενδύσεις για τον τομέα της υγείας, με το 48% μάλιστα να δηλώνει πως ευχαρίστως θα πλήρωνε περισσότερους φόρους για να έχει καλύτερες υπηρεσίες υγείας.
Παρόλα αυτά, σύμφωνα με έρευνα του ΙΟΒΕ το 87% των δαπανών μιας οικογένειας με παιδιά στο Γυμνάσιο και το Λύκειο πηγαίνει για να καλυφθούν τα κενά της κατά τα άλλα δημόσιας και δωρεάν παιδείας μέσω φροντιστηρίων και ιδιαιτέρων μαθημάτων.
Η δαπάνη για φροντιστήρια στις τάξεις του δημοτικού έχει αυξηθεί στα 11,3 εκατ. ευρώ το 2016 από τα 3,3 εκατ. ευρώ το 2008.
Σημειωτέον ότι η δημόσια δαπάνη για την παιδεία ήταν το 2015 άγγιζε τα 8,7 δισ. ευρώ ενώ τα νοικοκυριά την ίδια χρονιά δαπανούσαν 2,2 δισ. ευρώ (από 3,3 δισ. ευρώ το 2009).
Η κατανομή των δαπανών:
- στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση το μεγαλύτερο έξοδο για τους γονείς αποτελεί η ξένη γλώσσα (53%) ενώ δεύτερο έξοδο αποτελούν τα δίδακτρα για τα ιδιωτικά σχολεία (35%, ποσοστό μειωμένο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια που έφτανε το 42%)
- στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση τα έξοδα επιμερίζονται κατά σειρά σε φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, και ιδιαίτερα μαθήματα
- στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καταγράφεται άνοδος των δαπανών λόγω των μεταπτυχιακών προγραμμάτων.
=
