Τα μάρμαρα του Παρθενώνα

8 mins read

Σου ζητώ να μου δανείσεις αυτό που θεωρώ αναμφισβήτητα δικό μου, όχι επιθετικά αυτή τη στιγμή αλλά ως μια χειρονομία καλής θέλησης, στην επέτειο των 200 χρόνων της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Κάτι σαν προσωρινή εκεχειρία, λόγω σπουδαίου λόγου.

Αντιτείνεις ότι θα το έκανες μόνο αν παραιτούμουν από την σταθερή διεκδίκηση της ιδιοκτησίας τους. Έχεις ήδη χάσει, ως απέναντι πλευρά. Αποδεικνύεις ότι δεν μπορείς καν να τα δανείσεις μεγαλοψύχως . Καθώς πρώτον θεωρείς τόσο βάσιμη την διεκδίκησή μου, που διστάζεις να το δανείσεις ακόμη και με τέτοια ύψιστη αφορμή , και δεύτερον αποδεικνύεις ότι είσαι μικρόψυχος καθώς δεν μπορείς να σταθείς στο ύψος ενός λογικού αιτήματος αβροφροσύνης και μεγίστης πολιτιστικής και συμβολικής αξίας, που κατά τα άλλα θέλεις να υπηρετείς ως Βρετανικό Μουσείο.

Λειτουργείς, δηλαδή, στη λογική μιας business διαπραγμάτευσης, μιας φθηνής δικολαβικής αντίληψης , υποτιμώντας την σπουδαία και ανεκτίμητη αξία των μαρμάρων σε ιστορικό, εθνικοσυλλογικό και διεθνοπολιτισμικό επίπεδο. Ενώ ταυτόχρονα είσαι η Μεγάλη Βρετανία.

Ποιος έχει εκτεθεί στην παγκόσμια κοινή γνώμη; Η κίνηση της κυβέρνησης ανέδειξε την ένοχη θέση των Βρετανών. Δεν ήταν αστοχία, ήταν άδειασμα της θέσης της άλλης πλευράς, ένα τακτικό ξεμπρόστιασμα, στον αέναο αγώνα της δύσκολης διεκδίκησης από πλευράς μας.

Facebook Comments

Τελευταία Νέα