ΑρχικήΜε ΆποψηΟι Δούρειοι Ίπποι και το άλμα προς τα εμπρός

Οι Δούρειοι Ίπποι και το άλμα προς τα εμπρός

Τώρα, λοιπόν, που έκατσε η σκόνη των εκλογών και μπορούμε να δούμε με μια πιο ψύχραιμη ματιά τα πράγματα, είναι προφανές ότι οι πανηγυρισμοί μερίδας στελεχών του Κινήματος Αλλαγής για την εκλογική επίδοση του 8,1%, δεν είχαν αντίστοιχη απήχηση στην εκλογική του βάση που παρατηρούσε με απορία αυτές τις εκδηλώσεις ευφορίας.
Το ποσοστό αυτό δεν μπορεί να ικανοποιεί κανέναν , πολύ δε περισσότερο την ίδια την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής, η οποία σε μια προσπάθεια να ρίξει τους τόνους των πανηγυρισμών κατά τη συνεδρίαση των κομματικών οργάνων, έκανε λόγο για ‘’Δούρειους Ίππους’’ εντός της Παράταξης, που παρ’ ό,τι είχαν πάρει τις αποφάσεις τους, παρέμειναν για να επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα.
Προκαλούν, σαφώς έκπληξη όλα αυτά , κυρίως διότι σε όλη αυτή την πορεία προς την ανασυγκρότηση της Δημοκρατικής Παράταξης έγιναν σοβαρά λάθη που επηρέασαν την πορεία του εγχειρήματος και οδήγησαν ως ένα βαθμό στο κακό αυτό εκλογικό αποτέλεσμα. Θυμίζω ότι το Νοέμβριο του 2017 212.000 συμπολίτες μας όλων των ηλικιών συμμετείχαν αυτοβούλως σε μια μεγάλης απήχησης-μη αναμενόμενης από πολλούς-διαδικασία για την εκλογή Επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής. Όλος αυτός ο απλός κόσμος, καταθέτοντας την αγνή αγωνία του για το μέλλον της Παράταξης, έδωσε ένα σαφές μήνυμα , ότι δηλαδή το εγχείρημα αυτό είναι η τελευταία ευκαιρία του χώρου να ανασυνταχθεί και να γίνει ξανά ο ισχυρός πόλος της Κεντροαριστεράς στη Χώρα μας. Αν’ αυτού, το μήνυμα που έλαβε η ηγεσία, υποχωρώντας στις πιέσεις των ‘’εταίρων’’ ήταν ότι έπρεπε να οδηγηθούμε σε ένα Συνέδριο με διορισμένους συνέδρους και διορισμένη Κεντρική Επιτροπή, αφού οι ‘’εταίροι’’ δε θα κατάφερναν να έχουν ικανοποιητική εκπροσώπηση μέσα από διαδικασίες εκλογής οργάνων.
Ήδη, βέβαια, οι κλυδωνισμοί άρχισαν να αχνοφαίνονται, καθώς για τα μεν μέλη του ΠΑΣΟΚ οι ‘’διορισμοί’’ αυτοί ξένιζαν, στους δε εταίρους έδωσαν ένα περαιτέρω πάτημα να αξιοποιήσουν τον πραγματικό τους ρόλο, αυτόν του Δούρειου Ίππου, πουλώντας τον ως προσόν στο επόμενο κόμμα που θα τους άνοιγε τις πόρτες.
Και ακόμα και όταν η πρακτική αυτή των ‘’διορισμών’’ κάμφθηκε, όπως φάνηκε, με τη διεξαγωγή ενός κανονικού εκλογικού Συνεδρίου το Μάρτιο του ’19, λίγο αργότερα απεδείχθη ότι τελικά κάμφθηκε προσωρινά, καθώς η υποτιθέμενη εκλογή του καθοδηγητικού οργάνου του Κινήματος Αλλαγής, του Πολιτικού Συμβουλίου, κατέληξε σε διορισμό του, αφού επεβλήθη 100% σταυροδοσία , κάτι πρωτοφανές και ανακόλουθο με τις αξίες ενός δημοκρατικού κόμματος.
Όλα αυτά τα οργανωτικής φύσεως θέματα, που κανένα ενδιαφέρον δεν προκαλούν στον απλό ψηφοφόρο, κατατείνουν σε ένα συμπέρασμα που δεν μπορεί να προσπεράσεις εύκολα: Έχουμε να κάνουμε ξεκάθαρα με διαφορά νοοτροπίας. Δεν μπορεί από τη μία να γίνεται λόγος για Δούρειους Ίππους, όταν από την άλλη  σ’αυτους του Δούρειους Ίππους δόθηκαν ρόλοι. Ο κ. Θεοδωράκης επέβαλε τους διορισμούς και έφυγε. Ο κ. Θεοχαρόπουλος που τιμήθηκε με την πρώτη θέση του Επικρατείας, σήμερα είναι σε άλλο κόμμα. Ο κ. Ραγκούσης, Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ μάλιστα και εκ των διεκδικητών την Προεδρίας του ΚΙΝΑΛ, σήμερα είναι σε άλλο κόμμα. Ο κ. Μπίστης, ένθερμος εκπρόσωπος της Προέδρου του ΚΙΝΑΛ στην περίφημη Επιτροπή του κ. Αλιβιζάτου, σήμερα είναι σε άλλο κόμμα. Όλοι αυτοί που τους δόθηκαν ρόλοι, δεν έφυγαν απλά από την κοινή προσπάθεια. Έφυγαν ασελγώντας στην Παράταξη.
Δεν μπορούν, λοιπόν, κάποιοι να στρουθοκαμηλίζουν και να μη βλέπουν ότι η σειρά λαθών από το 2017 έως σήμερα, αλλά και το θολό πολιτικό μήνυμα προεκλογικά που άλλαζε ανά ημέρα, οδήγησε το Κίνημα Αλλαγής σε μονοψήφια ποσοστά, χωρίς να καταφέρει να επαναπατρίσει ψηφοφόρους, παρά τη φθορά που υπέστη ο δήθεν ‘’Αριστερός’’ ΣΥΡΙΖΑ κυβερνώντας με ξεκάθαρα συντηρητική πολιτική.
Αυτή η Παράταξη που έκανε την Ελλάδα μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή Χώρα, δε νοείται να είναι ικανοποιημένη με μονοψήφια ποσοστά, δε νοείται να μην έχει ξεκάθαρη πολιτική πρόταση που θα έχει κάτι να πει στον άνεργο, στον ελεύθερο επαγγελματία, στον ιδιωτικό υπάλληλο, στη μονογονεϊκή αλλά και στην πολύτεκνη οικογένεια. Δεν μπορεί να μη δίνει προοπτική αξιοπρεπούς διαβίωσης στους συνταξιούχους, που ακόμα και μετά από τόσες περικοπές στις συντάξεις τους, εξακολουθούν να στηρίζουν οικονομικά τα παιδιά και τις οικογένειές τους.
Αυτή η Παράταξη δε νοείται να απομακρύνει από τους κόλπους της κορυφαία της στελέχη, με το αφήγημα ότι θα βγει κερδισμένη, και την ίδια στιγμή να μιλάει για ανοχή στη ΝΔ και όχι για μια μεγάλη και ισχυρή Δημοκρατική Παράταξη που θα προσφέρει στον τόπο, όπως διαχρονικά έκανε, και δε θα έχει το ρόλο του αντίβαρου ανάμεσα στο νέο δικομματισμό της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Θα πρέπει να γίνουν πολλά βήματα προς τα εμπρός για να ξαναγίνουμε ένα μεγάλο και σύγχρονο ευρωπαϊκό κόμμα, με βάση πάντα τις αρχές και τις αξίες της 3ης του Σεπτέμβρη, προσαρμοσμένες, όμως, στα σημερινά δεδομένα. Και σίγουρα αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με μόνη την επίκληση του συναισθήματος των παραδοσιακών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι στο άκουσμα και μόνο του Ανδρέα συγκινούνται, αδυνατούν, όμως, πλέον  να πείσουν τα ίδια τους τα παιδιά  να ψηφίσουν Κίνημα Αλλαγής, γιατί δεν τους έχουμε δώσει το σωστό κίνητρο, και το μόνο επιχείρημα που έχουν είναι το συναίσθημα.
Ένα συναίσθημα, όμως, που από τη στιγμή που δεν είναι βίωμα για τον ίδιο το νέο των 20 ετών, δε θα αποτελέσει ποτέ κίνητρο για να ψηφίσει , αφού στα μάτια του ό,τι έχει να κάνει με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ κινείται στη σφαίρα του vintage. Και αυτό γιατί το ίδιο το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια επέτρεψε να γίνεται εις βάρος του χαβαλές του τύπου «Μπουζούκια με ΠΑΣΟΚ-Μπουζούκια με ΣΥΡΙΖΑ», αφού δεν υπερασπίστηκε με ενιαίο αφήγημα την προσφορά του στον τόπο και δεν πρόταξε με σύγχρονο λόγο και νέους εκφραστές μια βιώσιμη πρόταση για να γίνει αυτό το άλμα προς τα εμπρός, παρά έμεινε καθηλωμένο στην ιστορική του μνήμη και στα πράσινα σημαιάκια των λαοπληθέστατων ομιλιών του Ανδρέα της δεκαετίας του ’80.
Οραματιζόμαστε μια μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη που θα προσφέρει στον τόπο ισορροπία και ευημερία και που οι εκφραστές της θα βιώνουν την καθημερινότητα που βιώνει ο κάθε πολίτης μέσα από την ίδια την εργασία τους και όχι από τους τέσσερις τοίχους των κομματικών γραφείων. Δεν είμαστε πλέον κόμμα του 45%, αλλά του 8%. Και για να ξαναγίνουμε κόμμα του 45%, που όλοι πρέπει να έχουμε ως στόχο, πρέπει να γίνουν πάρα πολλά, που συγκεντρώνονται στο εξής ένα : ΑΛΛΑΓΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ.
Σε αυτό θα επιμείνουμε και προς αυτή τη κατεύθυνση θα αγωνιστούμε…
*Η Νανά Βρυώνη είναι μαχόμενη Δικηγόρος και μέλος Της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής