Οι 400.000 Βρετανοί και οι «όταν γυρίσω θα τους γ@μήσω»

15 mins read

Το τελευταίο διάστημα όταν αναφερόμαστε στη Μεγάλη Βρετανία το κάνουμε μόνο για να επικρίνουμε την αλλοπρόσαλλη και επικίνδυνη πολιτική του Μπόρις Τζόνσον απέναντι στην απειλή του κορωνοϊού.

Κι ό,τι κι αν πει ή γράψει κανείς γι’ αυτή την πολιτική, είναι λίγο. Υπάρχουν όμως και παραδείγματα προς μίμηση στη Μεγάλη Βρετανία κι όχι μόνο παραδείγματα προς αποφυγή. Χτες ο ίδιος ο Τζόνσον ανακοίνωσε ότι πάνω από 400.000 άνθρωποι δήλωσαν μέσα σε ένα 24ωρο εθελοντές για να βοηθήσουν το σύστημα υγείας στη μάχη κατά του κορωνοϊού. Κάποιοι απ’ αυτούς σίγουρα θα τον έχουν ψηφίσει και τώρα τραβάνε τα μαλλιά τους, άλλοι δεν τον έχουν ψηφίσει, άλλοι μπορεί και να τον στηρίζουν ακόμη. Ό,τι κι αν πιστεύουν, πάντως, έσπευσαν να δηλώσουν διαθέσιμοι, έδειξαν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους και απέδειξαν ότι έχουν καταλάβει τι σημαίνει «είμαστε σε πόλεμο».

Για όσους γνωρίζουν τη Μεγάλη Βρετανία δεν είναι μεγάλη έκπληξη αυτό που συμβαίνει. Γιατί και σε καιρό ειρήνης η κοινωνική προσφορά είναι μια καθημερινή συνήθεια. Ο μέσος εργαζόμενος θα βρει 1 -2 ώρες την εβδομάδα για κοινωνική προσφορά, που μπορεί να ξεκινάει από ένα απλό τηλεφώνημα σε άτομα τρίτης ηλικίας που ζουν μόνα τους και χρειάζονται παρέα, μέχρι εθελοντική εργασία σε νοσοκομεία. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό για έναν εργαζόμενο ή φοιτητή; Λίγες ελεύθερες ώρες λιγότερες, λίγο λιγότερο σκρολάρισμα στο instagram και στο facebook.

Εμείς εδώ είμαστε – ως γνωστόν – πολύ δυνατοί στην κριτική, όσο μάλιστα παραμένουμε σε σχετικά πλεονεκτική θέση έναντι άλλων χωρών, επειδή λάβαμε έγκαιρα τα σωστά μέτρα, μας διακατέχει και μια μικρή αλαζονεία έναντι όλων των “έξω” που μας κουνούσαν μια ζωή το δάχτυλο. Κατανοητά όλα αυτά. Αλλά να ξέρουμε και να θυμόμαστε ότι οι πόλεμοι κερδίζονται στη μάχη. Και στην περίπτωση του κορωνοϊού η μάχη μπορεί να δοθεί κυρίως σε δυο επίπεδα.

Το πρώτο, το αυτονόητο πλέον, είναι μένοντας σπίτι. Το δεύτερο, λιγότερο αυτονόητο, είναι η κοινωνική αλληλεγγύη. Αυτή μπορεί να πάρει διάφορες μορφές. Οι 400.000 Βρετανοί εθελοντές για να βοηθήσουν στο εθνικό σύστημα υγείας είναι μια εκδοχή του εθελοντισμού. Υπάρχουν και πολλές άλλες, πιο εύκολες ή και πιο δύσκολες. Μόνο έτσι θα κερδηθεί ο πόλεμος. Και όχι με αναρτήσεις παιδικών ή νεανικών φωτογραφιών στα social media, με εύκολη κριτική ή χυδαιότητες του τύπου «όταν γυρίσω θα τους γ@μήσω».

 

Facebook Comments

Τελευταία Νέα