“Έχουμε σχέδιο να πάψει να είναι εδώ το ΔΝΤ και σύντομα θα το κάνουμε πράξη”. Με αυτά τα λόγια απευθύνθηκε ο Αλέξης Τσίπρας προς την κοινοβουλευτική του ομάδα στα μέσα Μαρτίου.
Τότε που προετοίμαζε το “άχαστο” αφήγημα για το εκλογικό μπαράζ που ούτως ή άλλως θα ακολουθούσε. Η απεμπλοκή από το ΔΝΤ και δη δια της αποπληρωμής των δανεικών, ήταν κατά την άποψή του ο ισχυρότερος συμβολισμός. Αρκετός -θεωρούσε- για να σηματοδοτήσει την επιτυχία της Κυβέρνησής του. Αν ήταν ή όχι δεν θα το μάθουμε ποτέ καθώς η αποπληρωμή δεν συνέβη επίσης ποτέ…
Επί της ουσίας, η κίνηση αυτή δεν ήταν μείζονος σημασίας για την απαλλαγή της χώρας από αυτούς που στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποκαλέσει στο παρελθόν “τοκογλύφους”. Τα χρωστούμενα προς το ΔΝΤ αποτελούν ένα μικρό μέρος των μνημονιακών δανείων που έχει λάβει η χώρα. Ειδικότερα, αυτό που σχεδίαζε να αποπληρώσει η Κυβέρνηση Τσίπρα, ήταν ένα ποσό της τάξης των 3,8 δισ. ευρώ σε σύνολο υπολειπόμενων χρεών προς το ταμείο ύψους 9,3 δισ. ευρώ και σε σύνολο εθνικού χρέους ύψους 356 δισ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους. Το επιτόκιο ήταν όντως “τσουχτερό” και ανέρχονταν σε 5,13%.
Αυτή τη μερική αποπληρωμή του δανείου προς το ΔΝΤ ήθελε να χρησιμοποιήσει επικοινωνιακά ο Πρωθυπουργός για να “διώξει” το ΔΝΤ. Στόχος ήταν να υπάρξει σαφής διάκριση μεταξύ αυτών που έφεραν το ΔΝΤ (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) και αυτών που το έδιωξαν (Τσίπρας). Επρόκειτο ξεκάθαρα για ένα ακόμη επικοινωνιακό τρικ. Δεν διώχνεις τους δανειστές σου αποπληρώνοντας το 1% των οφειλών σου. Όπως όμως ήταν αναμενόμενο για πολλούς, η Κυβέρνηση Τσίπρα δεν έκανε ούτε καν αυτό…
Όπως συνήθως έπραξε αυτή η Κυβέρνηση, έβαλε για μια ακόμη φορά το κάρο μπροστά απ’ το άλογο. Μάλιστα ο Ευκλ. Τσακαλώτος ενημέρωσε την κυρία Κριστίν Λαγκάρντ σχετικά με τις προθέσεις της Κυβέρνησης κατά την φετινή εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ στην Washington. Για κάμποσες ημέρες τα στελέχη του κόμματος πανηγύριζαν γιατί διώξαμε την “μπότα των δανειστών”, ώσπου το θέμα ξεχάστηκε.
Επανήλθε όμως χθες δια στόματος Ευρωπαίου αξιωματούχου. “Δεν έχουμε λάβει επίσημο αίτημα από την Ελλάδα σχετικά με το θέμα” ήταν η ξεκάθαρη δήλωση. Και πριν προλάβει ο Τσακαλώτος να χλευάσει τη δήλωση του ανώνυμου αξιωματούχου (είχε πει ότι αν έπαιρνε ένα ευρώ για κάθε δήλωση αξιωματούχου θα πήγαινε μια εβδομάδα διακοπές στη Σαντορίνη) ήρθε και η επιβεβαίωση από τον Τζέρι Ράις. Τον εκπρόσωπο Τύπου του Ταμείου. Ο κος Ράις είπε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει την έγκριση των Ευρωπαίων εταίρων για να προχωρήσει περαιτέρω.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε πως για να προχωρήσει στην κίνηση “με τον παρά μου”, χρειαζόταν την συναίνεση των υπολοίπων δανειστών. Τα λεφτά για την αποπληρωμή θα αντλούνταν από το αποθεματικό των 30 δισ. ευρώ που δημιούργησε πέρυσι η Ελλάδα. Πρόκειται για τα ίδια λεφτά που αναφέρει ακόμη και σήμερα ο Πρωθυπουργός ότι μαζεύτηκαν με τους κόπους των Ελλήνων. Τα περισσότερα όμως από αυτά τα χρήματα προέρχονται από τον ESM, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Για να μπορέσει ο Τσακαλώτος να τα χρησιμοποιήσει χρειάζεται την έγκριση του ESM. Μια έγκριση που σε αρκετές περιπτώσεις περνάει από τα εθνικά κοινοβούλια.
Ακόμη και αν στο μυαλό του τα πράγματα ήταν πιο απλουστευτικά, ο εκπρόσωπος της χώρας στο ΔΝΤ είχε φροντίσει να του το εξηγήσει. Σε πρόσφατη μάλιστα συνέντευξή του στο ΑΠΕ/ΜΠΕ ο κος Ψαλιδόπουλος σχολίασε για το θέμα ότι «θα έχει ολοκληρωθεί σε δυο-τρεις μήνες, αν δεν υπάρξουν απρόοπτα» (3 Ιουνίου). Ακόμη νωρίτερα είχαν γίνει γνωστές οι ενστάσεις του γερμανικού ΥΠΟΙΚ. Με έγγραφο που είχε δημοσιεύσει η Handesblatt η γερμανική κυβέρνηση έβλεπε με σκεπτικισμό ενδεχόμενη αποπληρωμή των δανείων του ΔNT καθώς η πρόωρη εξόφληση “θα μπορούσε να θεωρηθεί απόσυρση του ΔΝΤ”, κάτι που “το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών θέλει να το αποφύγει». Παρόμοια ήταν και η στάση άλλων χωρών, όπως η Ολλανδία.
Ο Τσίπρας όμως επέμενε να διατρανώνει με κάθε τρόπο την απεξάρτηση από το ΔΝΤ. Γνωρίζοντας πιθανόν ότι δεν πρόκειται να συμβεί, ιδίως σε ένα περιβάλλον αθέτησης των συμφωνιών με τους Ευρωπαίους το οποίο ο ίδιος προετοίμαζε. Δεν “μάσησε” όμως. Το χρησιμοποίησε “πουλώντας” το στην Ελληνική κοινωνία ως δεδομένο. Μάλιστα έκανε και τη διάκριση με τον βασικό πολιτικό του αντίπαλο αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτός διώχνει το ΔΝΤ αλλά αν εκλεγεί ο Μητσοτάκης, έχει κρυφή ατζέντα να το επαναφέρει. Τελικά τίποτε από αυτά δεν συνέβη αλλά ο Πρωθυπουργός δεν αισθάνεται την ανάγκη να εξηγήσει κάτι σχετικό με το θέμα που ο ίδιος ανέδειξε ως μείζον. Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά…
