Ο Τσίπρας παίζει τα ρέστα του – το ΚΙΝΑΛ έρχεται ( ; )

33 mins read

Έχω γράψει αρκετές φορές τον τελευταίο χρόνο πως άποψή μου είναι ότι στόχος του Αλέξη Τσίπρα στις επόμενες εκλογές δε θα είναι να διεκδικήσει την πρωθυπουργία αλλά να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο κόμμα, με μεγάλη διαφορά από το τρίτο.
Αυτό θα του επιτρέψει, καλύτερη για εκείνον περίπτωση, να έχει λόγο στην επόμενη ημέρα μετά από εκλογές με την απλή αναλογική. Στη χειρότερη θα έχει σοβαρή πιθανότητα να παραμείνει αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και της αξιωματικής αντιπολίτευσης αφού θα έχει ελπίδες να εκλεγεί Πρωθυπουργός στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Ένα εκλογικό αποτέλεσμα δηλαδή κοντά στις σημερινές δημοσκοπήσεις θα ήταν όχι μόνο αποδεκτό αλλά επιθυμητό από τον ίδιο καθώς θα του ανανέωνε τον πολιτικό χρόνο ζωής.
Όμως το παγωμένο σημερινό δημοσκοπικό σκηνικό δεν προβλέπεται να κρατήσει πολύ. Εάν δε γίνει κάποιο αναπάντεχο και σημαντικό γεγονός μέχρι το φθινόπωρο, οι εκλογές στο ΚΙΝΑΛ για τον νέο αρχηγό θα είναι το γεγονός που θα ανακατέψει την τράπουλα. Το τι αλλαγές θα έρθουν θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα. Εάν για παράδειγμα εκλεγεί η Φώφη Γεννηματά, και συνεχίσει στη στρατηγική του σήμερα, το πιο πιθανό είναι να ευνοηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Όταν ένας μεγάλος και ένας μικρός παίκτης έχουν παρόμοια τοποθέτηση σε σημαντικά ζητήματα η μεγάλη πλειοψηφία των «αγοραστών» θα προτιμήσουν τον μεγάλο παίκτη. Το ΚΙΝΑΛ της κυρίας Γεννηματά ακόμα δεν έχει βρει την απάντηση στην ερώτηση «γιατί να προτιμήσω εσένα;». Έτσι ο πρωθυπουργός θα συνεχίσει να μονοπωλεί το κέντρο, να προσεγγίζει την κεντροαριστερά και ένα μεγαλύτερο με ένα μικρότερο κόμμα θα διεκδικούν την αριστερή ψήφο (η οποία δεν είναι τόσο μεγάλη σε ποσοστό όσο κάποιοι νομίζουν – το εξηγώ παρακάτω). Σε περίπτωση όμως που εκλεγεί κάποιος άλλος από τους υποψηφίους ο χρόνος θα μετρά αντίστροφα για τον Αλέξη Τσίπρα. Εξηγούμαι:
Το 25% που λαμβάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις είναι πλασματικό. Στην πραγματικότητα οι δημοσκοπικοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ είναι αρκετά περισσότεροι από το εκλογικό κοινό στο οποίο απευθύνεται πλέον το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό φαίνεται από ποιοτικά χαρακτηριστικά δημοσκοπήσεων. Για παράδειγμα οι μισοί σχεδόν ψηφοφόροι ΣΥΡΙΖΑ δεν επικροτούν την αντιπολιτευτική στρατηγική του κόμματος. Κάποιοι εξ αυτών βρίσκονται ήδη στη γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων, κάποιοι όμως δηλώνουν ακόμα πως σε ενδεχόμενες εκλογές θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. Οι ψηφοφόροι αυτοί (που αποτελούν σημαντικό κομμάτι των σημερινών ψηφοφόρων ΣΥΡΙΖΑ) δεν ενστερνίζονται την αριστερά του Τσίπρα, είναι πολιτικοποιημένοι, οι περισσότεροι από συγκεκριμένη ηλικία και πάνω. Το κυριότερο χαρακτηριστικό όμως είναι πως πολλοί εξ αυτών έχουν ως σημαντικό κριτήριο ψήφου την κυβερνητική προοπτική του κόμματος. Αυτό το ποιοτικό χαρακτηριστικό είναι το κλειδί. Δε θα ψήφιζαν δηλαδή το ΚΙΝΑΛ στο 8%. Από την άλλη όμως, για διαφόρους λόγους πως δεν είναι σκοπός του παρόντος άρθρου να αναλύσει, δε θα ψήφιζαν ένα κόμμα που οι ίδιοι θεωρούν «δεξιό». Έτσι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι να τους δοθεί κάποια άλλη εναλλακτική.
Για να θεωρήσουν ένα κόμμα ως πιθανή εναλλακτική θα πρέπει να πιστέψουν πως αυτό κάποια στιγμή θα κυβερνήσει. Άρα θα πρέπει το ΚΙΝΑΛ να ανέβει εκλογικά. Για λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω αυτό δε γίνεται κοιτώντας προς τα αριστερά (προς την τοποθέτηση ΣΥΡΙΖΑ στην εκλογική αγορά). Όποιος και να κερδίσει στις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ η εκλογική λογική λέει πως θα ακολουθήσει έμμεσο δρόμο για να χτυπήσει το ΣΥΡΙΖΑ. Θα προσπαθήσει να σταματήσει τη διείσδυση της ΝΔ στην κεντροαριστερά και να τη χτυπήσει στο κέντρο. Αυτό βέβαια, για να έχει σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας το όλο εγχείρημα, θα πρέπει να γίνει δίχως να «απομακρύνει» τους εγκλωβισμένους στο ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρους, διότι εάν αυτοί θεωρήσουν πως το ΚΙΝΑΛ γίνεται ένα «δεξιό» κόμμα δεν θα το ψηφίσουν (αυτό είναι κλειδί). Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να κερδίσει και κάποιους που δημοσκοπικά πλέον ψηφίζουν ΝΔ αλλά και αρκετούς από τους αναποφάσιστους. Υπάρχουν τρόποι με τοποθετήσεις πάνω σε διαφόρους άξονες για να γίνει αυτό, αλλά δεν είναι σκοπός μου να το αναλύσω περαιτέρω. Εάν γίνει αυτό σιγά σιγά θα αυξάνονται οι διαρροές από ΣΥΡΙΖΑ προς ΚΙΝΑΛ. Θεωρώ πως όταν το ΚΙΝΑΛ φτάσει να έχει ποσοστά > 2/3 από τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα «χτυπήσει καμπανάκι» στους «εγκλωβισμένους» ψηφοφόρους, θα πιστέψουν πως το κόμμα μπορεί να αποτελέσει κυβερνητική εναλλακτική και σύντομα τα ποσοστά ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ θα αντιστραφούν. Αυτό θα σημάνει το πολιτικό τέλος του Αλέξη Τσίπρα.
Γι αυτό το λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επιδοθεί σε έναν αγώνα προσπάθειας αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης με κάθε τρόπο. Πιάνουν το κάθε θέμα, το τραβάνε προς το μέρος τους, το διογκώνουν και επιτίθενται στην κυβέρνηση. Σκοπός τους να «σύρουν» την κυβέρνηση σε εκλογές εν μέσω αναμπουμπούλας. Όσο περνάνε οι εβδομάδες τόσο πιο ακραίες κινήσεις θα βλέπουμε. Δίνουν μια μάχη πολιτικής επιβίωσης.

Facebook Comments

Τελευταία Νέα