Μια στιγμή μαγείας

18 mins read

Μια διασκευή του Ministry Of Silly Walks των Monty Python; Ένας φόρος τιμής στον Joker (όχι φυσικά τον χάρτινο των κόμιξ αλλά τον άλλο, τον πανανθρώπινο που ενσάρκωσε ο Χοακίμ Φίνιξ); Ίσως τίποτα από τα δύο. Σίγουρα όμως μια στιγμή μεγαλείου.

Την Δευτέρα που μας πέρασε, ανήμερα τη μέρα της 28ης Οκτωβρίου και κατά τη διάρκεια μιας ακόμη επανάληψης του θλιβερού φασιστικό εθίμου του στυγνού δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά μια χούφτα νέα κορίτσια καταφέρνουν να παρεισφρήσουν στη μαθητική παρέλαση της Νέας Φιλαδέλφειας. Προκαλώντας εκκωφαντική αμηχανία στην ντόπια πολιτική και θρησκευτική ηγεσία καθώς και στους διάφορους περήφανους γονείς που πήγαν να καμαρώσουν τους κανακάρηδές τους αρχίζουν να περπατούν με έναν τρόπο αλλόκοτο, σουρεαλιστικό, αλλά παράλληλα τόσο ρυθμικό και χορευτικό.

Ο απόλυτος ακτιβισμός. Ένα αυθεντικά ανατρεπτικό καλλιτεχνικό δρώμενο. Ένα ηχηρό ράπισμα στο αποκρουστικό πρόσωπο του νεοελληνικού συντηρητισμού. Στους «κυρ-παντελήδες» της χώρας που οι μόνες φορές που νιώθουν περήφανοι στην αδιάφορη και ταπεινή ζωή τους είναι κάθε 28η και 25η όταν απολαμβάνουν τις ταινίες του Τζέιμς Πάρις και τον «Παπαφλέσσα» αντίστοιχα. Στους υποκριτές που (και καλά) επικροτούν την κάθε μαύρη μαθήτρια που σηκώνει στη σημαία. Αρκεί βέβαια «Να μην φοράει μπούρκα». Στους ρατσιστές που κατά βάθος επικροτούν το δικό τους κουβαρνταλίκι να παραχωρούν την ηρωική τους σημαία για λίγα λεπτά, δυο φορές τον χρόνο, στα χέρια των απίστων. Πόσο λαρτζ…

Και όλη αυτή η αυθεντική αμφισβήτηση με έναν τόσο λυρικό τρόπο. Μια χορογραφία που απέχει παρασάγγας από τα φάσκελα των –δήθεν- αγανακτισμένων των αρχών της δεκαετίας. Μια επαναστατική κίνηση οργανωμένη και εκτελεσμένη εξ ολοκλήρου από νέα (ενδεχομένως) ανήλικα κορίτσια. Σε μια χώρα όπου βασιλεύει ο σεξισμός και όπου (εσχάτως) θεωρείται απολύτως φυσιολογικό να σέρνονται στο αστυνομικό τμήμα όσα παιδιά έχουν το θράσος να επιθυμούν να παρακολουθήσουν ταινίες (που κάποιοι θεωρούν) επικίνδυνες για το «Σύστημα».

Εννοείται πως οι «βλάσφημες» αυτές κοπέλες άκουσαν τα σχολιανά τους. Κάθε πολιτικός, πολιτευτής ή απλός δημοσιολόγος της Λαϊκής Δεξιάς αλλά και του –πάλαι ποτέ- φιλοευρωπαϊκού χώρου καταδίκασε μετά βδελυγμίας το γεγονός. Πέρα από τις συνήθεις κατάρες και σεξουαλικές προτροπές των σόσιαλ μίντια οι ασέβαστες παρελαύνουσες κατηγορήθηκαν πως διακωμώδησαν. Διακωμώδησαν, λέει, τους νεκρούς του ’40, το Ολοκαύτωμα, τους ΑΜΕΑ. Άλλοτε «κατηγορήθηκαν» και οι ίδιες πως είναι ΑΜΕΑ.

Ωστόσο το μόνο που διακωμωδήθηκε από αυτή τη στιγμή μαγείας στα Νέα Φιλαδέλφεια το πρωί της Δευτέρας είναι η σοβαροφάνεια, ο καθωσπρεπισμός και η- στρατοκαυλίαση του νεοέλληνα. Έπρεπε κάποια στιγμή να γίνει αυτό. It was about time.

*Ο Θανάσης Χειμωνάς είναι συγγραφέας

Facebook Comments

Τελευταία Νέα