Η κυνική παραδοχή του πρώην Υπουργού Άμυνας και πρώην αρχηγού ΓΕΕΘΑ Ευάγγελου Αποστολακη χθες το βράδυ στο Mega, αναφορικά με τους χειρισμούς της Κυβέρνησης Τσίπρα στο θέμα των 8 Τούρκων αξιωματικών, καταδεικνύει με τον πιο ακραίο τρόπο την χυδαία άποψη που επικρατούσε στους κυβερνητικούς κύκλους σχετικά με θέματα του διεθνούς δικαίου.
Την είχαμε βεβαίως υποπτευθεί από την ώρα που ο Ταγίπ Ερντογάν μιλώντας το Γενάρη του 2017 σε τουρκικά μέσα ενημέρωσης αναφέρθηκε στο περιστατικό. «Τους τηλεφώνησα μια ημέρα μετά την αυτομόληση των ‘’οκτώ’’ και μου υποσχέθηκαν ότι θα μας τους παρέδιδαν σε 15 με 20 ημέρες», ήταν τα λόγια του Τούρκου προέδρου.
Και δεν θα είχαμε κανέναν λόγο να πιστέψουμε τον Ερντογάν, αν ο τέως Πρωθυπουργός διέψευδε κατηγορηματικά του ισχυρισμούς του Τούρκου προέδρου. Κάτι που δεν έκανε. Δεν αρνήθηκε ποτέ ότι υποσχέθηκε στον Ερντογάν την έκδοση των 8. Απλά περιορίστηκε στην επίκληση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης. «Εντός της Ελλάδας αποκλειστικός αρμόδιος για τις συναφείς κρίσεις είναι η ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη, της οποίας οι αποφάσεις είναι αυτονόητα δεσμευτικές», ανέφερε η σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε το γραφείο Τύπου του τέως Πρωθυπουργού (27 Ιανουαρίου 2017). Πολύ χλιαρή αντίδραση για μια τόσο σοβαρή κατηγορία.
Δεν αντέδρασε ούτε όταν με αφορμή τη «σύλληψη» των δυο Ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο ο Ερντογάν επανέφερε το θέμα. «Όπως ο Τσίπρας, παρά τις υποσχέσεις του, δεν μπόρεσε να κανονίσει την υπόθεση των 8 «τρομοκρατών», ούτε εγώ μπορώ να κάνω κάτι για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς» έλεγε από την επαρχία Χατάι φορώντας μάλιστα στρατιωτική στολή. «Λυπάμαι είμαστε και μεις κράτος δικαίου», δήλωνε από τα βάθη της Τουρκίας, χλευάζοντας εκ νέου τον Έλληνα Πρωθυπουργό (1 Απριλίου 2018). Ο οποίος δεν αντέδρασε ξανά.
Δεν αντέδρασε, παρά το γεγονός ότι ακόμη και ο ευρωπαϊκός Τύπος υιοθέτησε τελικά την άποψη Ερντογάν. «Ο Τσίπρας είχε υποσχεθεί στην αρχή τηλεφωνικά στον Ερντογάν να εκδώσει τους φυγάδες στην Τουρκία. Στο μεταξύ, όμως, βρέθηκε με τα χέρια δεμένα: το ανώτατο Δικαστήριο στην Ελλάδα απαγόρευσε την έκδοση των οκτώ ανδρών με το σκεπτικό ότι δεν τους περιμένει μια δίκαιη δίκη στην Τουρκία, αλλά βασανιστήρια και κακομεταχείριση», έγραφε δυο χρόνια αργότερα, η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt (5 Φεβρουαρίου 2019). Τότε δεν αντέδρασε καν.
Δεν περιμένουμε ότι θα το κάνει ούτε τώρα, που ο πρώην υπουργός του τον εκθέτει με τόσο σοβαρές αποκαλύψεις. Ο κύριος Αποστολάκης είπε χθες στο Mega ότι: «Ακόμα και τη στιγμή που ήρθε το ελικόπτερο με τους 8 έγινε μία προσπάθεια να επιστρέψει το ελικόπτερο πίσω, αλλά είχαν χαθεί οι επικοινωνίες. Όταν έγινε η προσγείωση του ελικοπτέρου προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον Ακάρ, γιατί θα είχε κλείσει το θέμα πολύ πιο ομαλά. Όταν μου ζήτησε ο Ακάρ να γυρίσουν οι 8 στην Τουρκία είχε εξελιχθεί η κατάσταση, είχαν συλληφθεί, είχαν μπει στη διαδικασία του ασύλου, είχε μπει η δικαιοσύνη στη μέση, δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει τίποτα. Το θέμα ήταν εκείνη τη στιγμή, πριν γίνουν αποδεκτοί, να υπήρχε κάποια συνεννόηση και να γινόταν αυτό που έπρεπε».
Είναι δύσκολο φυσικά για τον Αλέξη Τσίπρα να υποστηρίξει ότι δεν γνώριζε τίποτε απ´ όλα αυτά. Ότι δηλαδή ο Αποστολάκης ενεργούσε μόνος του. Δεν ήταν άλλωστε καν θέμα της αρμοδιότητάς του. Τον Ερντογάν μπορεί να τον κατηγορήσει για σκοπιμότητα. Τον έμπιστο πρώην αξιωματικό τον οποίο κατά παρέκκλιση των ειωθότων έχρισε Υπουργό Άμυνας, είναι δύσκολο να τον «αδειάσει» και να γίνει παράλληλα πιστευτός.
Είναι ακόμη πιο δύσκολο να εξηγήσει αυτό το «να γινόταν αυτό που έπρεπε». Τι έπρεπε δηλαδή; Να καταδικάσει 8 «ικέτες» σε βέβαια βασανιστήρια και σε ένα πιθανό «ατύχημα» στις διαβόητες τουρκικές φυλακές; Ήταν τόσο κυνική η παραδοχή που δεν χώρα αμφιβολίες.
Ευτυχώς για τη χώρα που ανέδειξε έννοιες όπως ο ικέτης, ο άνθρωπος που κατέφευγε σε κάποιον ιερό χώρο ζητώντας άσυλο (σ.σ. τραγωδίες με το όνομα Ικέτιδες έχουν γράψει τόσο ο Αισχύλος, όσο μετέπειτα και ο Ευρυπίδης), η δικαιοσύνη έκανε αυτό που έπρεπε. Διασώζοντας την έννοια της δημοκρατίας και της ευνομίας. Ήταν η δικαιοσύνη αυτή που διαχώρισε το «κράτος δικαίου» στην Ελλάδα, από το «κράτος δικαίου» όπως το εννοούσε ο Ερντογάν. Ήταν αυτός ο «αρμός» που δεν ήλεγχε η Πρώτη Φορά Αριστερά, όπως διαμαρτυρήθηκε στο πρόσφατο παρελθόν η σύζυγος του τέως Πρωθυπουργού.
Ευτυχώς…
