“Απεύθυνση” στους νέους αλλά τα λεφτά στους παππούδες

24 mins read

Αν σε κάτι ελπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ για να “περισώσει” την εκλογική τιμή του στις επερχόμενες εκλογές είναι η ψήφος των νέων. Παραδοσιακά άλλωστε η αριστερά κατέγραφε καλύτερα ποσοστά στις νεαρές ηλικίες απ’ ότι στο σύνολο των ψηφοφόρων.

Εξ ου και η παραλλαγή της αγνώστου πατρός διάσημης ρήσης: “Εάν στα 20 δεν είσαι αριστερός, δεν έχεις καρδιά. Εάν στα 30 δεν είσαι συντηρητικός, δεν έχεις μυαλό”. Αυτό σκέφτηκαν μάλλον στον ΣΥΡΙΖΑ όταν σχεδίαζαν μακροπρόθεσμα και έδιναν ψήφο στους 17άρηδες.

Μόνο που εκτός της ψήφου, λίγα πράγματα έκαναν για τους 17άρηδες. Αν όχι τίποτε. Αν η σημερινή κυβέρνηση έδωσε κάποιες μάχες, αυτές ήταν αποκλειστικά και μόνο για τους συνταξιούχους και μάλιστα εις βάρος των επόμενων γενεών. Το συγκεκριμένο δόγμα έγινε κατανοητό όταν όλο το προηγούμενο έτος, ο “υπερπάντων αγών” του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να μην περικοπούν οι παλαιές συντάξεις. Οι συντάξεις δηλαδή που είχαν απονεμηθεί πριν τον δρεπανηφόρο νόμο Κατρούγκαλου. Για τις συντάξεις που εδόθησαν επί των ημερών τους δεν νοιάστηκε κανείς. Ούτε φυσικά νοιάστηκε για τους μεσήλικες εργαζόμενους που σήκωσαν το βάρος της κρίσης δυσανάλογα. Για τους νέους ούτε κουβέντα, με το σκεπτικό ότι νέοι είναι, έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο προχώρησαν και στη “δίκαιη μοιρασιά” του υπερπλεονάσματος. Όσες φορές μπόρεσαν να διασφαλίσουν ένα “ματωμένο υπερπλεόνασμα” το μοίρασαν και πάλι στους συνταξιούχους. Και ας φώναζαν οι οικονομολόγοι ότι το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα μιας τέτοιας πολιτικής δεν θα ήταν σπουδαίο για την οικονομία στο σύνολό της. Και ας έβλεπαν τη χώρα να αιμορραγεί από τους νέους που αναζητούσαν εργασία στο εξωτερικό. Όχι μόνο δεν προώθησαν πολιτικές που να στηρίζουν τους νέους, περιέκοψαν και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για να σιγουρευτούν ότι θα βάλουν ταφόπλακα στην ήδη αναιμική ανάπτυξη. Να μην βρει δουλειά κανένας, ώστε να στοιβάζονται στα κομματικά τους γραφεία και να παρακαλάνε για ένα επίδομα. Δεν ανησύχησαν ούτε όταν διάφοροι σοβαροί ερευνητικοί οργανισμοί όπως η “διανέοσις” χτυπούσαν το καμπανάκι της υπογεννητικότητας. Δεν έκαναν τίποτε ούτε γι’ αυτούς.

Ακόμη όμως και την ύστατη ώρα, λίγο πριν την πρώτη αναμέτρηση στην κάλπη εδώ και 4,5 χρόνια, οι προεκλογικές τους παροχές είχαν “απεύθυνση” και πάλι τους συνταξιούχους. Μοίρασαν ξανά τα λεφτά που υπολογίζουν ότι θα τους περισσέψουν στους ήδη συνταξιούχους. Ούτε καν σε εκείνους που περιμένουν στωικά έως και 5 ολόκληρα χρόνια για να τους απονεμηθεί η σύνταξη. Φυσικά ούτε σεντς για τους νέους. Επικράτησε η σκέψη ότι θα βολευτούν με το χαρτζιλίκι του παππού, όπως εύστοχα είχε παρατηρήσει παλαιότερα βουλευτής της συγκυβέρνησης.

Τα κριτήρια της “δίκαιης μοιρασιάς” δεν ήταν και τόσο δίκαια. Ήταν μάλλον μικροκομματικά, δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ “πονάει” στις μεγάλες ηλικίες και επιχειρεί να τις εξαγοράσει. Έτερη έρευνα της “διανέοσις” αναφέρει ξεκάθαρα ότι “η κρίση έπληξε περισσότερο τους εργαζόμενους από ό,τι τους συνταξιούχους”. Το κατέστησε ξεκάθαρο προχθές η ΓΣΕΕ. Λίγο περισσότεροι από 571 χιλιάδες εργαζόμενοι αμείβονται με λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα. Είναι προφανές ότι η κρίση έπληξε ακόμη περισσότερο αυτούς που δεν βρίσκουν δουλειά.

Κι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να βλέπει τους ανθρώπους μόνον σαν ψηφαλάκια. Αδιαφορώντας με κυνικό τρόπο για το πώς η νέα γενιά θα τα βγάλει πέρα, θα δημιουργήσει, θα κάνει οικογένεια και βοηθήσει στην ανάκαμψη της χώρας. Ελπίζει απλώς ότι το πενιχρό χαρτζιλικάκι που δίνει στους συνταξιούχους θα μετριάσει την οργή τους. Κυρίως όμως ελπίζει ότι η “αριστερή καρδιά” των νέων δεν θα τον διαψεύσει. Έστω και με άδειο στομάχι…

Facebook Comments

Τελευταία Νέα