Το λιμενικό της Ιταλίας ακινητοποίησε την Τετάρτη, το πλοίο Ocean Viking το οποίο έχει ναυλώσει η μη κυβερνητική οργάνωση SOS Μεσόγειος για να πραγματοποιεί διασώσεις μεταναστών, για «τεχνικούς λόγους», όπως έγινε γνωστό από συγκλίνουσες πηγές.
Στις 7 Ιουλίου το πλοίο έλαβε άδεια να αποβιβάσει στο Πόρτο Εμπέντοκλε της Σικελίας 180 μετανάστες που είχε διασώσει στη Μεσόγειο και οι οποίοι είχαν περάσει δύο εβδομάδες σε καραντίνα.
Το Ocean Viking θα αναχωρούσε στη συνέχεια για τη Μασσαλία στη Γαλλία, όμως του ζητήθηκε να αγκυροβολήσει στα ανοικτά του λιμανιού της Σικελίας προκειμένου το πλήρωμά του και ένας δημοσιογράφος του AFP που επέβαινε σε αυτό να παραμείνουν σε καραντίνα επί 14 ημέρες.
Την Τρίτη οι ιταλικές Αρχές ανακοίνωσαν ότι τελείωσε η καραντίνα, όμως το πλοίο παρέμεινε και προχθές Τετάρτη ακινητοποιημένο. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ιταλικού λιμενικού, έπειτα από επιθεώρηση εντοπίστηκαν «πολλές τεχνικές και λειτουργικές παρατυπίες». Οι παρατυπίες αυτές, που δεν διευκρινίζονται «επηρεάζουν όχι μόνο την ασφάλεια του πλοίου και του πληρώματος, αλλά και των προσώπων που έχουν διασωθεί ή ενδέχεται να διασωθούν» από το Ocean Viking.
Στην ανακοίνωση του ιταλικού λιμενικού γίνεται επίσης λόγος για «παραβιάσεις του κανονισμού προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος» και για τους λόγους αυτούς το πλοίο τέθηκε υπό «διοικητική κράτηση» μέχρι να διορθωθούν οι παρατυπίες.
Αντίστοιχο μέτρο έχει επιβληθεί σε άλλο πλοίο της γερμανικής ΜΚΟ Sea Watch το οποίο διασώζει μετανάστες στη Μεσόγειο.
«Τους τελευταίους τρεις μήνες χρησιμοποιήθηκε το ίδιο επιχείρημα από τις ιταλικές αρχές για να ακινητοποιήσουν τέσσερα πλοία ΜΚΟ», κατήγγειλε σε σχετική ανακοίνωσή του ο Φρεντερίκ Πενάρ, διευθυντής επιχειρήσεων της SOS Μεσόγειος.
ΔΟΜ: Ανυπαρξία σωστικής δυνατότητας στην κεντρική Μεσόγειο
Εκπρόσωπος του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης επέκρινε την απόφαση ακινητοποίησης του «Ocean Viking», επισημαίνοντας την ανυπαρξία πλέον σωστικής δυνατότητας στην κεντρική Μεσόγειο, που αποτελεί «το πιο επικίνδυνο θαλάσσιο πέρασμα στον κόσμο».
«Συνεχίζουμε να βλέπουμε ανθρώπους να πεθαίνουν, συνεχίζουμε να βλέπουμε σκάφη να εξαφανίζονται. Είναι στ’ αλήθεια ανησυχητικό να βλέπουμε τέτοιους περιορισμούς στο έργο των ΜΚΟ και την απουσία του κράτους» στις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, πρόσθεσε, αλλά στου κουφού την πόρτα.
