Δημοσιογράφοι και πολιτικοί φαίνεται πως πέφτουμε σε μια παγίδα όλες τις τελευταίες μέρες. Παίζουμε στο γήπεδο που ορίζουν λίγοι, θορυβώδεις υποστηρικτές του Κουφοντίνα.
Δεν είναι υποστηρικτές του ανθρώπινου δικαιώματος ενός καταδίκου. Είναι ρέκτες του Κουφοντίνα, προσωπικά, θιασώτες των πρακτικών της 17Ν. Ακόμα και αν δεν το λένε. Και, βεβαίως, δεν μιλώ για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αν και ορισμένα μέλη του κόμματος, ιδίως ορισμένοι παρατημένοι από την περίοδο του 3% έχουν στενές σχέσεις, από τις οποίες ούτε μπορούν ούτε θέλουν να ξεφύγουν.
Πληροφορούμαι, πάντως, εξ εγκύρων πηγών ότι, αυτές τις μέρες, τρέχουν αρκετές έρευνες κοινής γνώμης που περιλαμβάνουν και ερωτήματα για την περίπτωση Κουφοντίνα. Μάλιστα, ορισμένες είναι και εξειδικευμένες, με focus groups. Ξέρετε ποιο είναι το κεντρικό συμπέρασμα; Να μην υποχωρήσει η πολιτεία στον εκβιασμό που επιχειρεί ο καταδικασμένος εκτελεστής της 17Ν. Με άλλα λόγια, να μείνει στον Δομοκό ή σε όποια άλλη φυλακή του υποδείξει το κράτος.
Ένα άκρως ενδιαφέρον εύρημα είναι και το ακόλουθο: πολλοί ερωτηθέντες αυθόρμητα απαντούσαν ότι η τύχη του Κουφοντίνα δεν τους ενδιέφερε. Αυτό, βεβαίως, δεν λέει πολλά για το τι πρέπει να κάνει η πολιτεία. Λέει πολλά, όμως, για το πόση σημασία αποδίδουμε σε ορισμένους πολύ θορυβώδεις τύπους που νομίζουν ότι διαμορφώνουν κοινωνικές τάσεις μέσω hashtags στο twitter.
Ο εξ απορρήτων
Καμία στήριξη στον Κουφοντίνα, τι έκπληξη
