Η απόφαση της Τουρκίας να επαναφέρει την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο δημιουργεί νέα δεδομένα, καθώς είναι σαφές ότι η προσπάθεια αποκλιμάκωσης και επιστροφής στο τραπέζι του διαλόγου που σπονσόραρε η Γερμανία πήγε περίπατο.
Μαθαίνω ότι ούτε οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν την ψυχρολουσία που έπαθαν. Πληροφορύμαι, δε, ότι μέσα στο Σαββατοκύριακο είχαν ενημερωθεί για ενδεχόμενη κίνηση της Τουρκίας, αλλά δεν πίστεψαν ακριβώς ότι θα γίνει…η στραβή. Να που έγινε, όμως, και η αποκλιμάκωση μας χαιρέτισε, όπως και οι διερευνητικές, από τις οποίες είναι σαφές ότι η Τουρκία θέλει να απομακρυνθεί, αφού δεν γίνονται με τους όρους που θέλει.
Το ζήτημα είναι το εξής: ο Ερντογάν έπαιξε την Μέρκελ και την εξέθεσε. Η καγκελάριος του έβαλε πλάτη, «καθάρισε» την ιστορία των κυρώσεων, έπεισε τον Μακρόν και έβαλε ξανά στο τραπέζι τη «θετική ατζέντα» που ήθελε ο Σουλτάνος, ήτοι την τελωνειακή ένωση, τη βίζα και τη συμφωνία για το μεταναστευτικό. Και για δεύτερη φορά μετά την αποκάλυψη της τριμερούς από τον Τσαβούσογλου, η Τουρκία αναποδογύρισε το τραπέζι και επανέφερε την κατάσταση στα δεδομένα του Αυγούστου.
Το ερώτημα τώρα για την κ. Μέρκελ είναι συγκεκριμένο: τι κάνουμε; Διότι, η λογική των ίσων αποστάσεων και η επίκληση της αμφίπλευρης καταλλαγής αποδεδειγμένα είναι αναποτελεσματική, καθώς δίνει αέρα στον Ερντογάν.
Ο εξ απορρήτων
