Η Γερμανία προωθεί αλλαγές στον τρόπο κατανομής των προσφύγων αιτούντων άσυλο στις χώρες της ΕΕ, καθώς σύμφωνα με το σχέδιο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, η αρχή της «δίκαιης κατανομής» θα βασίζεται στον πληθυσμό και την οικονομική ισχύ των μεμονωμένων χωρών.
Συγκεκριμένα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της κυβέρνησης κατέληξε σε ένα σχέδιο για τη μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής πολιτικής ασύλου, που προτίθεται να προτείνει η γερμανική Προεδρία της ΕΕ.
Όπως αναφέρει το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (DPA), το έγγραφο, επί του οποίου υπήρξε συμφωνία μεταξύ των εταίρων του συνασπισμού (Χριστιανοδημοκρατών /CDU, Χριστιανοκοινωνιστών / CSU, Σοσιαλδημοκρατών /SPD), προβλέπει, μεταξύ άλλων, την «προκαταρκτική εξέταση» των αιτήσεων ασύλου στις χώρες εισόδου.
Τι αλλαγές προβλέπονται στην κατανομή των αιτούντων άσυλο
Έτσι λοιπόν, θα διευκρινίζεται γρήγορα εάν ένας πρόσφυγας/μετανάστης έχει ρεαλιστικές προοπτικές να αναγνωριστεί ως πολιτικά διωκόμενος ή πρόσφυγας και σε περίπτωση θετικής προκαταρκτικής εξέτασης, ενώ οι εξετασθέντες θα πρέπει να κατανέμονται στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με μια κατά το δυνατόν δίκαιη διαδικασία.
Η αρχή της «δίκαιης κατανομής» θα βασίζεται στον πληθυσμό και την οικονομική ισχύ των μεμονωμένων χωρών.
Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το μέχρι τώρα ισχύον σύστημα του Δουβλίνου, ο αιτών άσυλο πρέπει να υποβάλει την αίτησή του στην πρώτη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία καταγράφηκε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χώρες που βρίσκονται στα εξωτερικά σύνορα, όπως είναι η Ελλάδα και η Ιταλία, επιβαρύνονται ιδιαίτερα.
Κοινωνικές παροχές για τους αιτούντες άσυλο
Ακόμη, το έγγραφο της γερμανικής κυβέρνησης προβλέπει ότι οι κοινωνικές παροχές για τους αιτούντες άσυλο θα παρέχονται αποκλειστικά και μόνο στη χώρα της ΕΕ που είναι αρμόδια για την αντίστοιχη διαδικασία ασύλου. Με αυτόν τον τρόπο επιδιώκεται να περιοριστεί η λεγόμενη δευτερεύουσα μετανάστευση, δηλαδή η μη ελεγχόμενη μετακίνηση των αιτούντων άσυλο από το ένα μέλος της ΕΕ στο άλλο. Έτσι δεν θα μπορεί πλέον ουσιαστικά να είναι δυνατή η παράλληλη εξέταση της αίτησης ασύλου σε άλλο κράτος-μέλος.
Για την εφαρμογή αυτών των προτάσεων ο Χριστιανοκοινωνιστής (CSU) υπουργός Εσωτερικών Χορστ Ζέεχοφερ σχεδιάζει να αξιοποιήσει τη γερμανική προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κατά το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους. «Η συμφωνία εντός της ομοσπονδιακής κυβέρνησης είναι σημαντική για τις συνομιλίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο», δήλωσε ο Ζέεχοφερ. Ο Βαυαρός πολιτικός προτίθεται να συνεχίσει «να κάνει ό, τι είναι δυνατόν, ώστε να μπορέσουμε τελικά να προχωρήσουμε και να βάλουμε ένα τέλος στη στασιμότητα της μεταναστευτικής πολιτικής».
Τα αιτήματα της Αθήνας
Η Ελλάδα, από την πλευρά της, συνεχίζει να σηκώνει ένα δυσανάλογο βάρος σε σχέση με το Προσφυγικό, έχει ζητήσει να υπάρχει ισοβαρής αντιμετώπιση των αρχών της ευθύνης και της αλληλεγγύης στο νέο Σύμφωνο που θα αντικαταστήσει τον, ανεπαρκή πλέον, Κανονισμό του Δουβλίνου.
Το έγγραφο έχει προετοιμαστεί από την ομάδα του Γιώργου Κουμουτσάκου και θα τεθεί υπόψη της επιτρόπου με αρμοδιότητα τις Εσωτερικές Υποθέσεις Ιλβα Γιόχανσον και του αντιπροέδρου για την Προώθηση του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής Μαργαρίτη Σχοινά – οι οποίοι συνιστούν το δίδυμο που θα ηγηθεί της διαπραγμάτευσης για το «νέο Δουβλίνο» εκ μέρους της Κομισιόν.
Βασικός άξονας του εγγράφου είναι η ισοβαρής αντιμετώπιση των αρχών της ευθύνης και της αλληλεγγύης στο νέο Σύμφωνο που θα αντικαταστήσει τον, ανεπαρκή πλέον, Κανονισμό του Δουβλίνου.
Υπενθυμίζεται ότι οι σχετικές συνομιλίες για την αναθεώρηση του Κανονισμού του Δουβλίνου, οι οποίες ξεκίνησαν το 2016, έχουν παγώσει εξαιτίας των σφοδρών αντιδράσεων τόσο των χωρών του Βίζεγκραντ (Ουγγαρίας, Πολωνίας, Τσεχίας, Σλοβακίας), όσο και χωρών όπως η Αυστρία, που δίνουν μονοδιάστατη έμφαση στην προστασία των εξωτερικών συνόρων και δεν επιθυμούν να συνεισφέρουν στον διαμοιρασμό του βάρους μέσω της φιλοξενίας αιτούντων άσυλο.
Το έγγραφο που πρόκειται να καταθέσει η Αθήνα «χτίζει» πάνω στη στρατηγική διεθνοποίησης που είχε καταθέσει ο κ. Κουμουτσάκος, σε ανύποπτο χρόνο, στον Πρωθυπουργό ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο. Στον πυρήνα της βρίσκεται η διεύρυνση των διπλωματικών ερεισμάτων και η συγκέντρωση του απαραίτητου «κεφαλαίου» εν όψει της διαπραγμάτευσης που θα εκκινήσει εντός του Μαρτίου.
